Είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Η Τελευταία Διάλεξη του Randy Pausch κυκλοφόρησε το 2008. Το διάβασα χωρίς να σηκώσω τα μάτια μου από το βιβλίο ούτε για 1′. Δεν είναι υπερβολή.
Ο ίδιος ο συγγραφέας είπε “Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα χαρτιά που μας μοιράζουν, μόνο το πώς θα παίξουμε την παρτίδα”.
Ο ίδιος δεν είναι σε αυτό τον κόσμο από τις 25/7/2008, αφού σε ηλικία 47 ετών “έφυγε” για άλλες πολιτείες. Έτσι αποφάσισε ο καρκίνος, ο Θεός, η μοίρα;
Αυτή του η γνώση ότι θα “φύγει” νωρίς, ήταν που τον ώθησε να γράψει αυτό το βιβλίο. Ακόμα περισσότερο, η επιθυμία του να έχουν μεγαλώνοντας τα παιδιά του κάτι από αυτόν. Όχι τα προσωπικά του αντικείμενα, τα λεφτά του, τα σπίτια του αλλά να τους κληροδοτήσει αυτά που ο ίδιος κατέληξε να λέει ότι είναι το νόημα της ζωής.
Μπορεί να σε κάνω να πιστεύεις ότι θα διαβάσεις ένα βιβλίο μελαγχολικό ,βαρύ, πένθιμο. Αντιθέτως όμως. Θα διαβάσεις ένα βιβλίο για τη σημασία του να ξεπερνάς τα εμπόδια, να εκπληρώνεις τα όνειρα άλλων, να αξιοποιείς κάθε στιγμή (γιατί «ο χρόνος είναι το μόνο που έχουμε. Και ίσως μια μέρα ανακαλύψουμε ότι έχουμε λιγότερο απ’ όσο νομίζουμε»).
