Μια Ανατροπή…Ουράνιο Τόξο!

9 Δεκεμβρίου 2011

Δε θα το ξεκινούσα έτσι το θέμα. Όχι με αυτό τον τίτλο. Αλλά είναι που βγήκε μπροστά μου τόσο χορταστικό, όμορφο, ελπιδοφόρο, που δεν μου άφησε άλλα περιθώρια! Ευτυχώς δηλαδή! 🙂

Χθες εγώ και το έτερον ήμισυ κάναμε κάτι που δεν έχουμε ξανακάνει. Πήραμε μεσοβδόμαδα άδεια (όχι αυτό), στείλαμε τον μικρό στο σταθμό (όχι αυτό) και φύγαμε μια μονοήμερη εκδρομή out of the blue (όλο αυτό!)!

Αυτή τη μικρή ανατροπή της καθημερινότητας την αφήνουμε συνέχεια στην άκρη του μυαλού και μένει μόνο ένα όνειρο “να φύγω μια καθημερινή, να πάω σε ένα χωριό, μόνο οι δυο μας, να χαλαρώσουμε απόλυτα, να φάμε του σκασμού, να πιούμε ζεστό καφέ και να μην έχουμε καμία έννοια”. Ξέρεις πόσο καιρό το ήθελα; Δεν ήταν τελικά και τόσο δύσκολο.

Επισκεφθήκαμε λοιπόν τα Τρίκαλα Κορινθίας. Τα Κάτω, τα Μεσαία και τα Άνω! Η βροχή που έπεφτε καθώς φτάναμε στον προορισμό μας, δεν περιγράφεται.

Όταν φτάσαμε, τρέξαμε γρήγορα να μπούμε στο πρώτο ανοιχτό καφέ που βρήκαμε. Λέγεται “Το Τζίνη” και βρίσκεται στην πλατεία των Μεσαίων Τρικάλων. Τη θέα δε μπορούσες να τη δεις από την άπειρη βροχή. Ποιος είπε ότι μας “χάλασε”; Καφεδάκι, τζακάκι και μια τζαμαρία στην άκρη μας έκαναν το πιο ωραίο καλωσόρισμα! Η κοπέλα ευγενέστατη, το αφρόγαλα καταπληκτικό, αν πας να είσαι προετοιμασμένο καλό μου…φτιάχνει πολύ καλό καφέ!

Η αλήθεια είναι ότι η περιοχή δεν έχει πολλά να κάνεις, πόσο μάλλον Τετάρτη που σχεδόν τα πάντα είναι κλειστά. Ταβέρνες, καφετέριες, καταστήματα με παραδοσιακά προϊόντα, ξενοδοχεία…Ο κόσμος ελαχιστότατος. Όμως εκεί ηρεμείς. Το τοπίο είναι όμορφο.

Βγαίνοντας λοιπόν από το καφέ και μόλις έχει σταματήσει η βροχή και τι έκπληξη! Ένα υπέροχο ουράνιο τόξο! Με όλα του τα χρώματα εκεί μπροστά σου και όχι μια ιδέα. Που άπλωνες το χέρι και νόμιζες ότι θα το αγγίξεις.

Εδώ στην Αθήνα πες μου από πότε έχεις να δεις ουράνιο τόξο και όταν τέλος πάντων το “τσάκωσες” σε τι κατάσταση ήταν; Γι’ αυτό ενθουσιάστηκα 🙂

Ε, η ώρα πέρασε…πεινάσαμε νωρίς νωρίς. 3 ταβέρνες λειτουργούσαν χθες. Μία σε κάθε κομμάτι των Τρικάλων. Επιλέξαμε τα Άνω και το Χάνι του Χανιά. Είμασταν για αρκετή ώρα οι μοναδικοί πελάτες. Μέχρι να φύγουμε συμπλήρωσαν την εικόνα άλλες 3 παρέες.

Το φαγητό; Καθαρό, νόστιμο, περιποιημένο.

Η εξυπηρέτηση; Άψογη!

Το τζάκι; Κολλητάρι μου!

Το συστήνω ανεπιφύλακτα 😉