Κάθε 11η Δεκεμβρίου ο κόσμος τα γιορτάζει με άρθρα, αφιερώματα, υπενθυμίσεις. Γιατί κανείς δε μένει ασυγκίνητος στο μεγαλείο τους!
Κάθε ξεχωριστή μέρα του χρόνου ο κόσμος τους ανήκει. Πρέπει να τους ανήκει.
Τα παιδιά είτε είμαστε γονείς, είτε όχι, είναι τα παιδιά μας.Η ελπίδα μας, το αύριο του κόσμου
Είναι το χαμόγελο που “σκάει” στα χείλη σου ακόμη και όταν πουν “σέλω μπιτεκάκι” εννοώντας απλά ότι, θέλουν να φάνε μπιφτεκάκι
Είναι η χαρά που νιώθεις αβίαστα όταν κάνουν τις πιο αστείες γκριμάτσες
Είναι η συγκίνηση σε κάθε έκφανση της ζωής τους…τη στιγμή της γέννησης, τη στιγμή που για πρώτη φορά το μικροσκοπικό τους χεράκι κρατά το δικό σου με σιγουριά, τη στιγμή που πρώτη φορά κάνουν μια βουτιά στη θάλασσα, που πάνε σχολείο, που λένε ποίημα που που που….κάθε στιγμή μαζί τους, κάθε τι νέο, είναι συγκινητικά όμορφη!
Είναι η αγωνία να βγει το πρώτο τους δοντάκι, να τα καταφέρουν στον πρώτο αγώνα ποδοσφαίρου, στο πρώτο διαγώνισμα
Είναι το καρδιοχτύπι που σε τυραννά στο πρώτο τους εμβόλιο, αλλά και στην πρώτη αγκαλιά που σου κάνουν λέγοντάς σου ” θ’απαπώ!” και κάνουν το σ’αγαπώ να αποκτά άλλο νόημα!
Είναι η λαχτάρα να έχουν μια υπέροχη ζωή, αν μπορούσες να το πετύχεις, θα ήθελες γι’αυτά ένα δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα
Αλλά επειδή ξέρεις ότι αυτό είναι αδύνατον, κάνεις ό,τι μπορείς για να ζήσουν με όσο το δυνατόν περισσότερα χαμόγελα, κάνεις ό,τι μπορείς να τα προετοιμάσεις να τα καταφέρουν μόνα τους στον πρώτο καβγά, στην πρώτη δουλειά, όταν γίνουν και εκείνα γονείς.
Τα προετοιμάζεις για να γίνουν καλύτερα από σένα, τους βρίσκεις φτερά να πετάξουν σε κόσμους που ίσως εσύ δεν ήξερες ακόμη ή φοβόσουν να επισκεφθείς
Ελπίζεις ότι αυτά τα παιδιά θα μάθουν να ζουν πιο ουσιαστικά από σένα, σε ένα κόσμο πιο αγνό, που να έχει επαναπροσδιοριστεί, επανατοποθετηθεί.
Η πρώτη και βασική αξία να είναι η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη. Η χαρά και η καλοσύνη. Η δημιουργικότητα και η δικαιοσύνη. Η εξέλιξη και η πίστη στη φιλία.
Κι εκείνα τότε θα έχουν τα δικά τους παιδιά…και θα προσπαθούν να τα μάθουν να ζουν ακόμη καλύτερα…ένας ιδανικός κόσμος!
Μια ιδανική ρομαντική σκέψη…ναι, αλλά έχω λόγο. Το γιο μου….και αυτός είναι η δική μου ελπίδα! Αυτός και τα δικά σου τα παιδιά με κάνουν καλύτερο άνθρωπο♥
Χρόνια πολλά γλυκές, ανατρεπτικές, υπέροχες φατσούλες όλου του κόσμου!
Αν θες να βοηθήσεις ένα παιδί που ποτέ δεν έχεις συναντήσει, αλλά ξέρεις ότι σε χρειάζεται, κάνε την κίνηση. Στήριξε ιδρύματα και οργανισμούς που σήμερα η επιβίωσή τους είναι πιο δύσκολη από ποτέ.
Είτε προσφέρεις χρήματα, είτε ένα κομμάτι του χρόνου σου, η προσφορά σου είναι ένα λιθαράκι στο αύριο. Σε εκείνο το καλύτερο αύριο που όλοι ονειρευόμαστε! Το αξίζουμε…κι αν όχι έτσι όπως έχει γίνει ο καθένας μας σήμερα, το αξίζουμε για τότε που είμασταν και μεις παιδιά!
Ελπίδα. Σύλλογος φίλων παιδιών με καρκίνο
ΕΨΥΠΕ Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου
Φλόγα Σύλλογος Γονιών Με Νεοπλασματική Ασθένεια
O γιος μου έχει μάθει και τραγουδά το “Αν όλα τα παιδιά της Γης” και ξέρεις η φωνούλα του με γύρισε στη δική μου παιδική ηλικία. Τότε που το τραγουδούσα με όλη μου τη δύναμη και πίστευα ότι ήταν εύκολο να συναντηθούμε όλα τα παιδιά και να πιαστούμε γερά…
Αν όλα τα παιδιά της γης
πιάναν γερά τα χέρια
κορίτσια αγόρια στη σειρά
και στήνανε χορό
ο κύκλος θα γινότανε
πολύ πολύ μεγάλος
κι ολόκληρη τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.
Αν όλα τα παιδιά της γης
φωνάζαν τους μεγάλους
κι αφήναν τα γραφεία τους
και μπαίναν στο χορό
ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και δυο φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.
Θα ‘ρχόνταν τότε τα πουλιά
θα ‘ρχόνταν τα λουλούδια
θα ‘ρχότανε κι η άνοιξη
να μπει μες στο χορό
κι ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και τρεις φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ!
Θέλω όμως να αφιερώσω σε όλα τα παιδάκια ένα άλλο υπέροχο τραγούδι…εγώ κι εσύ μαζί…γιατί οι μεγάλοι χωρίς αυτές τις ψυχούλες δεν κάνουμε! 🙂
http://www.youtube.com/watch?v=UGnVazjAwIY
Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic!♥