Γυρνώ που λες Τετάρτη βράδυ απίτι, ανοίγω το τετράδιο επικοινωνίας του παιδιού και τι να δω! Με αφορμή τη Χριστουγεννιάτικη γιορτή του σταθμού, οι μαμάδες όλες είχαμε μια αποστολή. Να φτιάξουμε την πιο γλυκιά φαγώσιμη δημιουργία μας, να ορίσουμε μια τιμή εκκίνησης και να προετοιμαστούμε για μια δημοπρασία με καλό σκοπό! Τα έσοδα θα πάνε στο έργο των Γιατρών Του Κόσμου. Τέλεια ιδέα! Οι μαμάδες φτιάχνουν, οι μαμάδες, μπαμπάδες, γιαγιάδες, παππούδες θα “σφαχτούμε” για να τα αγοράσουμε. Τέτοιες μάχες με αποτέλεσμα την ενίσχυση οργανισμών που προσπαθούν να βοηθήσουν συνανθρώπους μας είναι οι αγαπημένες μου!
Αλλά…για κάτσε….Α Μ Α Ν!
Παρασκευή πρωί πρέπει να στείλω το γλύκισμα στο σχολείο. Είναι Τετάρτη βράδυ. Είμαι κομμάτια από την κούραση, έχω και αύριο τρέξιμο, μου μένει μόνο η Πέμπτη το βραδάκι για να φτιάξω το γλυκό!!!! Πανικός, συναγερμός…καταλαβαίνεις 🙂
Αρχίζω να σκέφτομαι (έλα δε θέλω αηδίες…έχω ξανασκεφτεί!)…θέλω να φτιάξω κάτι που θα επιτρέπει και τη συμμετοχή του Στέφανου στην προετοιμασία του.
Πρέπει να μην φτιάξω τα αναμενόμενα (κέικ, μπισκοτάκια, κουραμπιέδες, μελομαάρονα), μην πάμε όλες τα ίδια.
Με συμβουλεύω να μην πειραματιστώ τελευταία στιγμή (γιατί το έχω αυτό το χούι).
Εκ των πραγμάτων χρειάζεται να είναι κάτι που δεν απαιτεί άπειρο χρόνο.
Α! Οπωσδήποτε θέλω να είναι παιχνιδιάρικο. Να αρέσει στα παιδιά!
Ναι. Μάλιστα. Χμμμμ…Yeah baby! Το βρήκα!
Καταρχάς ευχαρίστησα για χιολιοστή φορά το Θεό, το σύμπαν και όλες τις δυνάμεις αυτού του κόσμου που υπάρχει το Internet. Διότι το καλοκαίρι όταν σκεφτόμουν ότι ο Στέφανος σε λίγες μέρες θα πάει σταθμό, άρχισα να έχω ανησυχίες του τύπου “τι δωράκια- γλυκίσματα θα στέλνω στους συμμαθητές όταν το παιδί μου γιορτάζει;”. Μη γελάς 😀 Όντως το σκεφτόμουν από τότε. Καλοκαιριάτικα λοιπόν είδα στο http://deliciousdeliciousdelicious.blogspot.com μια υπέροχη, παιχνιδιάρικη, φανταστική ιδέα! Γλυκό σε κουταλάκι! Αυτό θα κάνω για τη δημοπρασία!
Την Πέμπτη λοιπόν αφού συγκέντρωσα τα υλικά, πήρα από κοντά τον βοηθό μου, το πιτσιρικάκι μου δηλαδή και ξεκινήσαμε οικογενειακώς δουλειά.
Η μαμά έλιωνε τη σοκολάτα, ο μπαμπάς εναλλάξ με τη μαμά έριχναν σε κάθε πλαστικό χρωματιστό κουταλάκι λίγη σοκολάτα και ο Στέφανος, ο μικρός σεφ διακοσμούσε με χρωματιστή τρούφα, smarties και M&M’s. Ενίοτε και με τριμμένο μπισκότο (σλουπρ και μιαμ μιαμ μαζί!)
“Ο” χαμός στην κουζίνα! Ο μικρός σεφ εν δράσει!
Ο μπαμπάς τραβούσε και καμιά φωτογραφία, ο Στέφανος πήγε στον υπολογιστή και έβαλε χριστουγεννιάτικα παιδικά τραγούδια και η μαμά φασόν. 🙂 Πάγωνα τα γλυκάκια για λίγη ώρα στο ψυγείο, στη συνέχεια έβαζα κάθε κουταλάκι σε ένα διάφανο σακουλάκι και τέλος αφού είχα κόψει κορδελίτσες σε πράσινο και κόκκινο χρώμα, έδενα τα σακουλάκιαααα.
Τρέχουν σαλάκια;
Ζαλίζεσαι μήπως; 😛
Δε λέω, πήρε ώρα! Όμως ξέρεις τι χαρά είχα; Kι ας νύσταζα απεριόριστα, κι ας χασμουριόμουν λες και θα έτρωγα τον πλανήτη μας 😀
Μιλάμε για παραγωγή, όχι αστεία!
Πω πωωωωωω!
Να κεράσω;
Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic!♥
