Του Στέφανου δηλαδή. Όχι τώρα, το καλοκαίρι του 2009.

Αλλά εγώ τώρα είμαι blogger, τώρα θα στα πω και θα στα δείξω. Που πλησιάζει καλοκαιράκι και ξέρω ότι πολλοί και κυρίως πολλές τρέχουν να βρουν ιδέες, εκκλησίες, μπομπονιέρες και πάει λέγοντας!

Τότε δούλευα σαν τρελή και κάτι παραπάνω, όπως και τα προηγούμενα χρόνια και τα επόμενα αλλά αυτά δε μας νοιάζουν.:P Πραγματικά, δεν είχα χρόνο για   τ ί π ο τ α!

Το να οργανώσω και φτιάξω τα Π Α Ν Τ Α μόνη μου ήταν τρελό όνειρο και αδύνατο να γίνει. Νομίζεις! Όπως νόμιζα κι εγώ! Το έκανα, έπαθα υπερκόπωση, αλλά κυρίως το ευχαριστήθηκα! 🙂

Αρχικά ψάξαμε για ιδέες και επιχειρήσεις που θα τα έφτιαχναν όλα όμορφα και καλά. Έλα όμως που συνέχεια αναστέναζα “μα, εγώ πάντα ονειρευόμουν ότι θα έφτιαχνα τα πάντα εγώ στη βάφτιση του παιδιού μας” και τελικά τόλμησα!

Μετά από αρκετή σκέψη και λίγα λέω, καταλήξαμε στο θέμα μας. Πειρατής!

Τότε άρχισε το τρέξιμο…και μιλάμε για πολύ τρέξιμο!

Διότι όταν είναι να οργανώσω κάτι, πάντα η ατάκα είναι “θα φτιάξω κάτι απλό, δε θα κάνω πολλά”. Φυσικά, ποτέ δεν ισχύει. Γελάμε.

Ξεκινάω από κάτι απλό και αρχίζω τις προσθήκες, το “κέντημα” και τελικά καταλήγω να τρέχω να προλάβω τα 1.000.000 πράγματα που θέλω οπωσδήποτε να κάνω. Αλλιώς δεν ησυχάζω. 😛

Άσε που έχω μια τελειομανία που με κάνει να μη σταματώ να ψάχνω κάτι ακόμη καλύτερο…ο αντρούλης μου αφού είχαμε μπει για τα καλά στο παιχνίδι μου είπε “Μήπως το παρακάνεις? Είναι 02.00 και ακόμη κάνουμε δουλειά!” Ναι, ναι…γιατί έπρεπε να κοιμάται ο μικρός, τότε έπεφτε για ύπνο 10.00-11.00 και μετά ξεκινούσε η παραγωγή. Τον άντρα μου τον είχα βάλει στις συνθέσεις εικόνων στον υπολογιστή. Πόστο. Χα χα. Τι τραβάει κι αυτός μαζί μου! 😀

Τα παίρνω με τη σειρά.

Προσκλητήριο

Αγόρασα τα πιο όμορφα μπουκαλάκια που βρήκα.

Έβαλα σε καθένα από αυτά, μια ποσότητα λαχανί άμμου και λίγα μικρούλικα κοχυλάκια.

Βρήκα ένα πολύ όμορφο κείμενο, το οποίο θέλαμε να τυπώσουμε πάνω σε ένα χάρτη για θησαυρό.

Τον οποίο χάρτη ψάχναμε στο Internet και τελικά  αγοράσαμε από τράπεζα online φωτογραφιών.

Για να δείχνει όμορφο, θέλαμε το χαρτί να είναι ρυζόχαρτο.

Ο εκτυπωτής διαπιστώθηκε ότι δεν έβγαζε καλά το μελάνι πάνω στο ρυζόχαρτο και το δώσαμε σε έναν επαγγελματία.

Ο οποίος μας δήλωσε ότι το δικό μας προσκλητήριο θα το πουλούσε σε επόμενους πελάτες. Λίγο θύμωσα, γιατί εγώ “έστιψα” το μυαλό μου και πλήρωσα για να το κάνω. Μετά μου πέρασε, γιατί ήταν καλούλης και πολύ εξυπηρετικός.

Τύλιξα κάθε πρόσκληση, την έδεσα με λεπτή χρωματιστή τυρκουάζ κορδέλα-σπάγκο και έβγαλα την άκρη έξω από το μπουκάλι. Εκεί ακριβώς στην άκρη, έδεσα ένα ψαράκι-ματάκι διακριτικό και πολύ κομψό!

Δε βγήκε όμορφο;

Μπομπονιέρες

Εδώ έπεσε πολλή δουλειά!

Σου μίλησα εξάλλου για τελειομανία. Πες μου πόσες φορές έχεις πάει σε γάμο ή βάφτιση και η μπομπονιέρα πάει… περίπατο μετά από λίγο;;

Είναι κρίμα να χαλάς τόσα λεφτά γνωρίζοντας ότι αυτό που θα προσφέρεις, θα πεταχτεί.

Επιπλέον, ήθελα κάτι πρωτότυπο. Το έχω το “κολληματάκι” χιχι

Μετά από πολλά και διάφορα, “φαγώθηκα” η μπομπονιέρα να είναι κονσέρβα. Πρωτότυπο. Μεγάλη. Όχι μόνο με κουφέτα μέσα. Με δώρο. Τι δώρο;;; Ουφ! Μπομπονιέρα μέσα στη μπομπονιέρα δηλαδή. Κάτι που θα θέλουν να το κρατήσουν. Χμμ…αυτό ωραίο για τις κυρίες, εκείνο για τους κυρίους. Τίποτα δεν μου έκανε για όλους. Άλλη φυσικά για τα παιδιά…χμμμ, ναι…γιατί να μην κάνω άλλη μπομπονιέρα για γυναίκες, άλλη για άντρες, άλλη για παιδιά;;;; Απάντηση (λογική δε μπορώ να πω) του Δημήτρη “Μήπως γιατί θα κάνεις παραπάνω δουλειά;;;”. Δεν με έπεισε.

Σημείωση: Κονσέρβες δε μπορούσα να βρω με τίποτα. Έψαχνα πάρα πολύ καιρό σε εργοστάσια και κανείς δε μου έδινε γιατί πωλούνται σε παλέτες! Δηλαδή τεράστιες ποσότητες! Να’ναι καλά εκείνος ο κύριος που με σύστησε σε έναν άλλο και ακόμη καλύτερα να’ναι εκείνος που δέχτηκε να τις αγοράσω, ενώ λίγο πριν συγγενικό του πρόσωπο μου το απέκλεισε…και ήταν η τελευταία μου ευκαιρία. χιχι

Για τους άντρες

Το χαρτί στην κονσέρβα είναι αγορασμένη εικόνα από το Internet. Στην ένωση των 2 ακρών, έβαλα από το ίδιο χαρτί μια κάθετη φάσα με το όνομα Στέφανος-Ανδρέας και την ημερομηνία βάφτισης

Μέσα στην κονσέρβα, είχε

♥ένα διάφανο σακουλάκι με marshmallows το οποίο έκλεινε με ένα αυτοκόλλητο πειρατή τον οποίο πάλι είχαμε φτιάξει στον υπολογιστή με τον άντρα μου

♥ένα πράσινο χαρτί αφής στο οποίο είχε μέσα πολύχρωμα κούφετα, σοκολατένια και πεντανόστιμα

♥και ένα καραβάκι διακοσμητικό το οποίο εννοείται είχα φτιάξει εγώ

Κάθε καπάκι κονσέρβας είχε καλυφθεί με αυτό το καταπληκτικό μπλε χρώμα άμμου!

Η αλήθεια είναι ότι είχα σκεφτεί πολύ ωραία πράγματα ως δώρο σε άντρες, που είναι πιο δύσκολοι, αλλά για να τα κάνω, θα έπρεπε μάλλον να ήμουν κληρονόμος του Ωνάση. Κοίτα να δεις γκαντεμιά…δεν είμαι! 😀 😀

Για τις γυναίκες

Αντίστοιχα με τις αντρικές μπομπονιέρες, στις γυναικείες το χαρτί ήταν πάλι αγορασμένη εικόνα, με αντίστοιχα περιεχόμενα και άλλο δωράκι.

Καθρεφτάκι! Αυτό το λάτρεψα. Γιατί από την πρώτη στιγμή το σκέφτηκα, αλλά δεν είχα τρόπο να το φτιάξω.

Είχα ψάξει πολύ και όλο κάπου σκάλωνε το θέμα. Κανείς από τις εκτυπώσεις που ρώτησα, δεν το είχε ξανακάνει και μου τα έφερναν δύκολα…και μετά θυμήθηκα τη Μαρία! Από την οποία είχα ψωνίσει κάποια πράγματα δικά μου και είχα ενθουσιαστεί από τη δουλειά της!

Επικοινώνησα μαζί της, της είπα τι ήθελα, μου έστειλε 2 καταπληκτικά σχέδια που έφτιαξε ειδικά γι’αυτό το σκοπό. Δε μπορούσα να διαλέξω και κάναμε και τα δυο. Τα οποία ζωγράφισε σύμφωνα με το θέμα της βάφτισης και τα καθρεφτάκια μου ήρθαν σπίτι σε υπέροχα πουγκάκια!

Ακόμη τα χρησιμοποιώ αυτά τα καθρεφτάκια! 😉

Κι αν μπεις στο κατάστημά της, θα δεις μάλλον ότι κι εκείνη ακόμη τα διαθέτει. Όχι απαραίτητα σε καθρεφτάκια 🙂

Για τα παιδιά

Οιπαιδικές μπομπονιέρες είχαν επίσης ενδιαφέρον.

Άλλη μια αγορασμένη εικόνα, bubbles στα χρώματα της βάφτισης, έγινε χωνί.

Το οποίο είχε μέσα εκτός από το σακουλάκι με τα marshmallows και άλλα δωράκια.

Όπως μια καλύπτρα ματιού- για σωστούς πειρατές- και τα γνωστά μπουκαλάκια για φούσκες.

Τα οποία είχα μουλιάσει σε νερό για να βγάλω το δικό τους χαρτί και να βάλω το δικό μας. Αυτό που είχαμε φτιάξει και πάλι με αγορασμένες εικόνες. Απεικόνιζαν οτιδήποτε θύμιζε πειρατές. Παπαγάλους, τιμόνια καραβιού, μπαούλα θησαυρών, πειρατικό καράβι και άλλα πολλά

Τα γλυκά

Είχα φάει τον κόσμο να βρω κάτι ενδιαφέρον σε γλυκό που να μη λιώνει τέλη Ιούνη, να μην είναι βαρύ στη γεύση, να μπορεί να φαγωθεί εύκολα στην εκκλησία κλπ κλπ

Ήθελα να νοικιάσω καροτσάκι με μαλλί της γριάς, που είναι πολύ παιδικό σκηνικό. Όμως τα λεφτά ήταν πολλά.

Ψάχνοντας βρήκα ότι τότε μια εταιρεία είχε μόλις ξεκινήσει την εισαγωγή χρωματιστού μαλλιού γριάς σε κυπελλάκια. Έψαξα και τελικά τα βρήκα στον Leonida με τις πραλίνες. Ήταν λίγο τσιμπημένη η τιμή, αλλά ήταν τόσο τέλεια ιδέα! Η γεύση δε θυμάμαι τι ήταν, ίσως βατόμουρο, ήταν θεϊκή! Η εμφάνιση επίσης απίστευτη!

Δες τα στη φωτογραφία

Για το στήσιμο

Οι παιδικές μπομπονιέρες μπήκαν μέσα στο εκρού μπαούλο που βλέπεις, στο οποίο μπροστά είχα βάλει πειρατικές ξύλινες φιγούρες. Τις είχα αγοράσει από τα καταστήματα Sia. Πολλά στοιχεία της διακόσμησης τα είχα προμηθευτεί από εκεί.

Όπως και το βιβλίο ευχών

Οι αντρικές και γυναικείες μπομπονιέρες, χωρισμένες μεταξύ τους είχαν στηθεί σε πύργο, όπως τα ΝΟΥΝΟΥ. 🙂

Δε φαντάζεσαι πόση κουβέντα γινόταν στη βάφτιση για όλο αυτό! Όλοι ανυπομονούσαν να δουν τι είναι αυτές οι μπομπονιέρες.

Γιατί μπορεί τώρα 3 χρόνια μετά, η κονσέρβα να μην είναι κάτι ασυνήθιστο και περίεργο, τότε όμως δεν την είχαν ξαναδεί σε μπομπονιέρα!

Η υπόλοιπη διακόσμηση εξωτερικά στην εκκλησία ήταν κάτι λευκά κλαδιά πολύ ψηλά μέσα σε κυλινδρικό βάζο, στολισμένα με πειρατικές φιγούρες  και μπουκετάκια από γυψόφυλλο

H νονά και αδερφή μου με τον ταλαιπωρημένο νεοφώτιστο χιχι

Μέσα στην εκκλησία η κολυμπήθρα ήταν απλά στολισμένη με γιρλάντα από γυψόφυλλο, ενώ τα υπόλοιπα που είχε αναλάβει η νονά ήταν και εκείνα πειρατικά και πολύ πολύ καλόγουστα!

Το μπουκαλάκι για το λάδι, όχι απλά το αγαπώ, όχι απλά το λατρεύω…δεν έχω λόγια!

Το γλέντι

Έλαβε μέρος σε ένα αγαπημένο μας μεζεδοπωλείο στο Μικρολίμανο, το ΑΜΜΟΣ. Πολύ κοντά από την εκκλησία τον Αγ. Χαράλαμπο στην Καστέλλα.

Λυπάμαι που δεν σκέφτηκα τότε μέσα στον πανικό και την τρέλα να τραβήξω φωτογραφίες που να δείχνουν ειδικά την διακόσμηση που ετοίμασα.Πραγματικά η περιγραφή δε μπορεί με τίποτα να δώσει το στίγμα. Όλα πάνω στα τραπέζια ήταν τόσο ιδιαίτερα και αρμονικά δεμένα μεταξύ τους…

Τα κλαδιά από την εκκλησία μεταφέρθηκαν στο χώρο κοντά στην είσοδο.

Στα φωτιστικά του καταστήματος είχαν κρεμαστεί ξύλινες φιγούρες πειρατή, στολισμένες με υπέροχες κορδέλες σε τυρκουάζ και λαχανί.

Στα τραπέζια…

♥υπήρχε σε κάθε θέση, σουπλά που είχα φτιάξει στον υπολογιστή με τον πειρατή που είδες στα αυτοκόλλητα παραπάνω και στο οποίο αναγραφόταν το μενού

♥γιρλάντες από ψεύτικα όμορφα λουλούδια κατά μήκος στολισμένα

♥διάσπαρτες παγιέτες σε ταιριαστά χρώματα

♥ασημένια και μπλε πολύ εντυπωσιακά και με λάμψη κοχύλια

♥μικρά κεράκια σε ποτηράκια ρεσό με όμορφο σχέδιο

♥μπισκότα σε διάφανη ζελατίνη με χαρτάκι “Ευχαριστούμε” που το έλεγε ο πειρατής μας και πάλι

Μια ιδέα σου δίνω φωτογραφίζοντας σήμερα μερικά από αυτά που έχω σπίτι μου πια. Έτσι για να πάρεις μια ιδέα

Για το τέλος, σου άφησα την οικογενειακή φωτογραφία. Να μας δεις και τους τρεις να μας καμαρώσεις χιχι

Αν ερχόσουν σπίτι μου και λέγαμε για όλα αυτά, δε θα έβλεπες και το άλμπουμ; Ε, γι’αυτό σου δείχνω το Τρίο Στούτζες πριν τη βούτα του υιού! 😀

Όπως καταλαβαίνεις, για να κάνω όλο αυτό που ήθελα χρειαζόταν επιμονή και υπομονή. Δε λένε τυχαία “ο επιμένων νικά!” 🙂 Όσο για το κόστος, δε μου ήρθε οικονομική η βάφτιση με όλα αυτά που έκανα, όμως σίγουρα αυτά τα ίδια θα τα είχα πληρώσει πολύ ακριβότερα αν τα είχε αναλάβει επαγγελματίας.

Στο γλέντι, έγινε μεγάλη κουβέντα από πολύ κόσμο, μήπως να τα παρατήσω όλα και να ασχοληθώ επαγγελματικά. Κάποιοι ρωτούσαν επίμονα αν όντως τα έκανα εγώ χιχι

Αυτή ήταν η μεγαλύτερη απόλαυση! Που έβλεπα τον κόσμο να τα “χαζεύει” όλα αυτά και να αναρωτιέται πώς τα κατάφερα. Ακόμη μεγαλύτερη απόλαυση ήταν το συναίσθημα που είχα όσο τα έφτιαχνα, αλλά και την ημέρα που τα είδα ολοκληρωμένα! Τότε ξέχασα όλη την κούραση και τις στιγμές που στο γραφείο είχα άπειρη δουλειά και με έτσουζαν τα μάτια από τη νύστα και την εξάντληση 🙂

Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο;  Sharing is magic!

Υ.Γ.1. Τις ξύλινες φιγούρες τις έκανα παιδικό φωτιστικό. Κάποια άλλα τα χάρισα σε παιδάκια

2. Ελπίζω να μην ξέχασα κάτι xx