Δεν χάκαρε κανείς το blog της μαμάς. Η γοργονίτσα είμαι είτε το πιστεύεις παρεάκι της, είτε όχι.
Πρώτα να σε καλημερίσω γιατί έτσι κάνει και κείνη. Ομορφη μέρα λοιπόν και καλή βδομάδα!
Η μαμά περιμένει το γιατρό της, πριν λίγο έκανε Doppler κι όλα ήταν σούπερ!
Βρήκα την ευκαιρία να δανειστώ λίγο το κινητό της και να σου πω τι γίνεται με την περίπτωσή της
Διανύουμε την 33η βδομάδα και η μαμά φοβάται.
Τα πήγε τόσο καλά τόσους μήνες και τώρα τρέμει.
Ακούω την καρδιά της και παρεάκι μάθε ότι δεν έχεις ιδέα τι συμβαίνει εκεί μέσα.
Την ακούω να παίρνει βαθιές ανάσες κάθε λίγο και λιγάκι, να αναρωτιέται αν όντως θα πάνε όλα καλά μέχρι το τέλος και αν πραγματικά θα με κρατήσει στην αγκαλιά της, ολόκληρη κοριτσάρα να σφύζω από υγεία.
Με αυτό το τελευταίο στην αρχή είχα θορυβηθεί.
“Ώπα!” σκέφτηκα.
“Εγώ έφυγα πακέτο για πλανήτη Γη, πληρωμένα όλα πρώτη θέση και παίζεται η άφιξη;;;” Θα ζητούσα τα λεφτά μου πίσω!!!
Αλλά μετά την άκουσα που έλεγε για έναν αδερφό που θα είχα, αλλά τα πράγματα άλλαξαν τελευταία στιγμή και έγινε άγγελος και κατάλαβα. Θα είχα δυο big brothers και θα έχω έναν.
Γι’ αυτό την βλέπω να περιτριγυρίζει με το μυαλό της πότε στην…αίθουσα αφίξεων μωρών και πότε στην…αναχωρήσεων.
Πάντως εγώ τη βαλίτσα μου, στις αφίξεις την έχω δώσει. Να της το πεις.
Τσάμπα πηγαινοέρχεται.
Και να πεις δε τη βοηθάω, τη βοηθάω!
Οταν παθαίνει π.χ. στιγμιαία πατατράκ ότι δε με έχει ακούσει, της κάνω το χατήρι ακόμη και κουρασμένη.
Της δίνω μια δυο κλωτσιές να ηρεμήσει και μόλις οι χτύποι της καρδιάς της κουλάρουν, ξαναπέφτω για ύπνο.
Επίσης, δεν την αφήνω να κάνει τίποτα! Εκείνη είναι πολύ δραστήρια κι εκνευρίζεται που όλο νιώθει ερείπιο, ανήμπορη να κάνει σχεδόν το οτιδήποτε.
Δεν έχει καταλάβει η γλυκιά μου μανούλα ότι τα κάνω όλα αυτά μόνο και μόνο για να την προστατεύσω!
Να χαρώ εγώ μητρικό ένστικτο! Εγώ να κάνω τα πάντα για να κάθεται χαλαρή κι εκείνη να με εκθέτει από δω κι από και λέγοντας “Αυτή παιδί μου είναι η εγκυμοσύνη της τεμπέλας”.
Μαμά σόρυ αλλά έχεις ξεφύγει 😛
Ολα αυτά σας τα λέω γιατί θέλω να ξέρετε ότι της λείπετε, αλλά της είναι πολύ δύσκολο να σας γράφει πλέον κάθε μέρα τις ιδέες της.
Άσε που όταν ψυχολογικά ζορίζεται, κλείνεται για λίγο στο καβούκι της. Ξέρει εκείνη πότε βγαίνει και γιατί.
Να την περιμένεις, έτσι;
Προς το παρόν συχνά πυκνά κλαίει.
Ελπίζω να τελειώσει αυτό το μαρτύριο σύντομα.
Μεταξύ μας παρεάκι, κλαίει κι άσχημα, ακούγεται εδώ μέσα…χάλι μαύρο!
Λοιπόν σε αφήνω τώρα. Αν πάρει είδηση ότι τόση ώρα λείπει το κινητό της…την “έβαψα”! Χιχι
