Χριστούγεννα & Πρωτοχρονιά! Μέρες Γεμάτες Αρώματα Και Αναμνήσεις!

Οι φετινές γιορτές επίσημα πλέον πέρασαν στην ιστορία.

Η ιστορία όμως πρέπει να έχει ντοκουμέντα. Να ανατρέχουμε στο μέλλον σε αυτά και να αξιολογούμε το τότε με τη ματιά του σήμερα.

Το γλυκό μου μωράκι μπορεί να μη με άφησε να μοιραστώ εμπειρίες και συνταγές μαζί σου τις κατάλληλες μέρες, αλλά εγώ θα τις μοιραστώ μαζί σου…συμπυκνωμένα χιχι Σε λόγια…γιατί σε φωτογραφίες το υλικό είναι πλούσιο και θα σου πει περισσότερα 😉

Αν μπορούσα θα τη φωτογράφιζα συνέχεια. Μόνη της και με το Στέφανο.

Ό,τι μπορώ κάνω και μία από τις αγαπημένες μου σε Xmas spirit είναι αυτή εδώ ♥

Στο μεταξύ σαραντήσαμε μια μέρα με ψοφόκρυο και βάλαμε το σκουφί μας, χειροποίητο δώρο από το Ελσάκι μας και πήγαμε να πάρουμε την ευχή μας μαμά και κόρη.

Μαγικά, από εκείνη την ημέρα το παιδάκι μου άλλαξε συνήθειες. Ευτυχώς!

Στολίσαμε και το σπιτάκι μας, φτιάξαμε μερικά στολίδια μόνοι μας, προσθέσαμε όπου μπορούσαμε μικρές πινελιές.

Πάρε μια γεύση!

Μέχρι και στην κουζίνα μας, μια δυο τσαχπινιές τις βάλαμε 🙂

Καμαρώσαμε το αγοράκι μας στη χριστουγεννιάτικη θεατρική παράσταση του σχολείου και το χειροκρότημα είχε φυσικά και κλάμα χιχι.

Κοίτα, το αγοράκι μου έχει σταυρωμένα τα χεράκια του. Το καλύτερο παιδί! Και ταλαντούχο! (κουκουβά κουκουβά).

Άτσα τσαχπινιά! Φέτος το σχολείο μας εκτός από όλα τα άλλα τα ωραία, είχε και πολύ καλή ζωντανή μουσική, από ένα νεανικό συγκρότημα, προσαρμοσμένη φυσικά στο κλίμα των ημερών.

Γράψαμε γράμμα στον Άγιο Βασίλη.

3 σελίδες παρακαλώ!

Του το στείλαμε και πριν λίγες μέρες πήραμε και απάντηση από το γάτο του Άγιου…αμέεεε! 😛

Πήραμε τους δρόμους και κάναμε τις βόλτες μας.

Στην Τεχνόπολη, στο Σύνταγμα, στο Ζάππειο και τον Εθνικό κήπο, στο χριστουγεννιάτικο χωριό του Mall και όπου προλαβαίναμε, πηγαίναμε!

Και είδαμε και έναν ζογκλέρ απίθανο που πολύ τον συμπάθησα!

Φτιάξαμε γλυκά για το σχολείο.

Ένα χριστουγεννιάτικο κέικ (που δεν το έχω σε φωτό γιατί ξενύχτησα και πού μυαλό) για τη γιορτή τη χριστουγεννιάτικη, αλλά αργότερα και ένα σοκολατένιο γλυκό για την ονομαστική γιορτή του Στεφανάκου.

Με δωράκια για τα παιδάκια, όχι τίποτα σπουδαίο, αλλά φτιαγμένα από τη μαμά με μπόλικη αγάπη και χαρά.

Παραμονή Χριστουγέννων στη μια γιαγιά και τον παππού για φαγητό, την επόμενη σπίτι μας με την άλλη γιαγιά και τον παππού και τα αδέρφια μου. Περάσαμε πολύ όμορφα και φάγαμε ωραία!

Γενικά, 4 μέρες ήμουν στην κουζίνα. Μη ρωτάς πώς το έκανα αυτό, ούτε εγώ δεν ξέρω! Με έσωσε όμως το sling που μόλις είχα αποκτήσει!

Και τι δε φάγαμε!

Μελομακάρονα, γαλοπούλα με 3 συνοδευτικές προτάσεις, κορμό με κάστανα και σαντιγύ, κουρκουμπίνες με χριστουγεννιάτικο κιμά, λουκανοπιτάκια με ένα φιόγκο στη μέση και ένα σωρό άλλα…όλα σπιτικά! Έφερε και η μαμά τις δικές της νοστιμιές και έγινε μασοχαμός 😀

Μια τοσοδούλικη γεύση!

Όσο για την Πρωτοχρονιά τι να πω!

Μετά την αλλαγή του χρόνου ο Άγιος το έκανε το θαύμα του!

Έφερε 2 πακετάκια για 2 μικρά μουτράκια!

Αλλά τι βλέπω;;;…πατημασιές! και μια πράσινη μαγική σκόνη που λαμπυρίζει!

Μάλλον έκανε “γκάφα” ο ΄Αγιος Βασίλης και θα του ξέφυγε λίγη από τη μαγεία του, έπεσε από το έλκηθρο μάλλον! Τον μαρτύρησαν τα ίχνη του!

😀 😀 Όπως φαντάζεσαι, ο Στέφανος ξετρελάθηκε!

Είχε ξαπλώσει στο πάτωμα, παρατηρούσε τόσο πολύ τις πατημασιές και έκανε ένα σωρό ερωτήσεις!

Ήταν απίθανα!!

Εννοείται ότι πήγε στο σχολείο και είπε το θαύμα που έζησε! Παντού δηλαδή το είπε το παλληκαράκι μου!

Και όταν ξημέρωσε 1/1/2013 κόψαμε τη σπιτική βασιλόπιτά μας!

Το φλουρί το κέρδισε ο Στεφανάκος μας για άλλη μια φορά! Στο σπίτι μας αλλά και στο σπίτι της μιας γιαγιάς!

Να μείνεις εδώ γιατί θα ακολουθήσουν συνταγές τις επόμενες μέρες!

Ουφ! Γραμμάριο δεν έχασα…και πώς θα μπορούσα! Τα γλυκά δεν είχαν τελειωμό. Πριν τα Χριστούγεννα,σε όλη τη διάρκεια των γιορτών, ακόμη και τώρα! 🙂

Ήταν όμορφα τελικά!

Συγκινήθηκα στην αλλαγή του χρόνου που είμασταν μόνοι μας και τα παιδιά κοιμόντουσαν.

Πήραμε ο καθένας από ένα παιδί στην αγκαλιά και ευχηθήκαμε καλή χρονιά, ενώ ο ουρανός είχε φωτιστεί από τα άπειρα πυροτεχνήματα που βλέπαμε όχι μόνο στη δική μας περιοχή αλλά και σε άλλες.

Αυτό μου αρέσει περισσότερο σπίτι μας τέτοια μέρα…που λόγω ορόφου, η θέα επιτρέπει για πολλή ώρα να χαζεύουμε εκείνη τη λάμψη την εντυπωσιακή!

via inspirationlane.tumblr.com

Από όλες όμως τις στιγμές, αυτή που αγάπησα περισσότερο ήταν αυτή ανήμερα των Χριστουγέννων.

Το βράδυ όταν όλοι έφυγαν και μείναμε οι τέσσερις μας, με τη φωτιά να καίει στο τζάκι, τα παιχνίδια να έχουν καταλάβει το σαλόνι και την κούραση να φωνάζει “θέλω ύπνο”, στρώσαμε τα παπλώματα και τις κουβέρτες μας και κοιμηθήκαμε εκεί όλοι μαζί αγκαλίτσα.

Το πρωί μπορεί να ένιωθα λίιιγο πιασμένη, αλλά άξιζε όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.

Το μωρό φυσικά το μεταφέραμε μετά από κάποια ώρα σε πιο κατάλληλο μέρος για ύπνο, αλλά όσο διήρκεσε όλο αυτό ήταν μαγικό! Μα, γιατί κάτι τέτοιες απλές στιγμές τις μοιραζόμαστε μόνο σε γιορτινές μέρες;

Στόχος για αυτή τη χρονιά. Η μαγεία να τρυπώνει στις ζωές μας χωρίς αφορμές 😉