Ο Δεκέμβρης όσο κι αν είναι λατρεμένος ανά τον κόσμο σε κάθε ηλικιακή ομάδα ανθρώπων, είναι κι ένας μήνας που για κάποιους έχει συνδεθεί όχι μόνο με την χαρά των ημερών, αλλά και με πόνο.
Είναι κομμάτι του κόσμου μας και αυτή η πλευρά.
Είναι ο πόνος της απώλειας αγαπημένων ανθρώπων για κάποιους. Είναι το τέλος ή η αρχή μιας συνθήκης τόσο ισχυρής στο μέσα μας που “σφράγισε” τον Δεκέμβρη μας. Είναι η στέρηση της στέγης για κάποιους άλλους. Για κάποιους συμπολίτες μας αυτά είναι τα πρώτα Χριστούγεννα που θα τα περάσουν σε κάποιο παγκάκι. Ίσως νηστικοί. Για μερικούς σαν κι αυτούς είναι τα δεύτερα, ακόμη και τα τρίτα.
Εκεί στο κρύο, εκεί που βλέπουν περαστικούς να γελούν και να τους προσπερνούν, εκεί που συναντούν παιδικά απορημένα μάτια, εκεί που κάποιους τους πλησιάζει για να τους βοηθήσει. Εκεί που οι κούτες είναι βρεγμένες αλλά αυτές είναι το αγαπημένο τους στρώμα. Εκεί που μέχρι χθες οι ίδιοι, αυτοί που είναι σήμερα άστεγοι, περνούσαν και προσπερνούσαν και ξαφνικά τα έχασαν όλα. Απροσδόκητα, αιφνίδια, βίαια. Εκεί που θα μπορούσαμε να βρεθούμε εγώ κι εσύ κι ας φαίνεται ότι δεν το χωρά το μυαλό.
Εκεί φέτος θέλω να θες να χαρίσεις λίγη από την αγάπη σου.
via quotesforthemind.com
Για σένα η “σπρωξιά” μπορεί να είναι αυτό το κείμενο, για μένα ήταν μια πρωτοβουλία του σχολείου μας.
Όταν πριν λίγο καιρό έφτασε το χαρτί στα χέρια μου, που έλεγε ότι μια Κυριακή όσοι γονείς το επιθυμούμε, θα μαγειρέψουμε παστίτσιο για να διατεθεί σε άστεγους της Αθήνας, σκέφτηκα ότι αυτή ήταν η δική μου “σπρωξιά”. Η δική μου φωνούλα στο κεφάλι που ρωτούσε εκνευρισμένα “Τι περιμένεις τόσο καιρό;”
Η πρώτη μου καλή πράξη για το ημερολόγιο αγάπης που συμμετέχω, ήταν λοιπόν προγραμματισμένη.
Χθες μαγείρεψα ένα διαφορετικό παστίτσιο. Δεν είχε μόνο μακαρόνια, κιμά και μπεσαμέλ. Είχε φόρτιση, είχε σκέψεις, είχε ενοχές. Είχε χαρά και προσμονή. Συσκευάστηκε μαζί με 2 μπουκαλάκια νερό και συγκεντρωθήκαμε με άλλους γονείς και τα παιδιά μας στο σχολείο.
Εκεί χωρισμένα τα παιδιά σε ομάδες, έφτιαξαν γλυκά.
Τα συσκεύασαν μαζί με τις μερίδες φαγητού, τα νερά, 2 φρούτα, ψωμάκι, μαχαιροπήρουνα και μια ζωγραφιά!
Μία για κάθε παραλήπτη! Κάθε παιδάκι χθες το βράδυ προσέφερε λίγη χαρά, σε δύο από εκείνους που το πρώτο τους πρόβλημα αυτό το χειμώνα δεν είναι η έλλειψη κεντρικής θέρμανσης στην πολυκατοικία. Είναι πολλά, πολλά περισσότερα…
Όσο συμμετείχα, κοιτούσα, φωτογράφιζα, ενθάρρυνα, σκεφτόμουν τόσα πολλά! Είχα χαρά και σφίξιμο στο στομάχι. Είχα να διαχειριστώ ότι κάθε φορά που ξεκινά ο Δεκέμβρης μπλέκονται μέσα μου τόσο ισχυρά συναισθήματα χαράς, ενθουσιασμού μαζί με συναισθήματα πόνου και δύσκολων αναμνήσεων. Τα τελευταία τρία χρόνια ο δικός μου Δεκέμβρης είναι διαφορετικός από όλους τους προηγούμενους.
Όμως παρ’ όλο που ζορίζομαι, που νιώθω σαν να ξαναζώ την ίδια απώλεια, ξέρω ότι αυτά τα 3 τελευταία χρόνια ο δικός μου Δεκέμβρης είναι πλουσιότερος από όλους τους προηγούμενους. Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό ♥ Ξέρω ότι είναι δύσκολο να νιώσουν οι περισσότεροι πώς το εννοώ
Με προσγείωσε κι ας με έλεγαν προσγειωμένη. Χαλούσα ένα ολόκληρο δώρο Χριστουγέννων σε δώρα για όσους αγαπώ. Θεωρούσα αδιανόητο να μην ανταλλάξω δώρα που θα έχω αγοράσει. Πώς θα καταλαβαίναμε Χριστούγεννα έλεγα! Ωραίο όλο αυτό, αλλά δεν είναι περιτυλίγματα από επώνυμα καταστήματα οι μέρες αυτές.
via quotesforthemind.com
Είναι οι μέρες που γεννιέται ο Χριστός. Αυτό ας το ερμηνεύσει ο καθένας μας όπως νομίζει και αισθάνεται. Αλλά να μείνουμε εκεί περισσότερο από το συνηθισμένο. Θα κάνουμε και τα δωράκια μας, χειροποίητα ή αγοραστά, θα φτιάξουμε τα περίτεχνα γλυκά μας, θα πιούμε λίγο παραπάνω, αλλά κυρίως να νιώσουμε αγάπη. Να δώσουμε αγάπη! Γιατί βρε παιδιά, δεν ξέρω…τα τελευταία χρόνια σαν να ψύχρανε λιγάκι και δεν φταίει το καλοριφέρ που δεν άναψε.
Για το τέλος άφησα τους ανθρώπους που βοήθησαν να οργανωθεί η δράση αυτή. Πέραν φυσικά του σχολείου που καμάρωσα για αυτή την πρωτοβουλία. Είναι ο μη κυβερνητικός, μη κερδοσκοπικός οργανισμός Ι.Δ.Ε.Α. του οποίου ο ιδρυτής έχει φροντίσει να δημιουργήσει ένα δίκτυο δράσεων μέσα σε ένα πλαίσιο απόλυτης διαφάνειας, απ’ ό,τι φαίνεται. Μπείτε να μάθετε περισσότερα για το τι κάνουν, πώς και τους τρόπους που μπορεί ο καθένας μας να βοηθήσει
Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic!♥
