Σαν απελπισμένη νοικοκυρά νομίζω θα σου φανώ. Δεν είναι ήταν ίσως τόσο χάλια η κατάστασή μου, αλλά για μένα κάποιες φορές ήταν. Μπορεί και για τους άλλους. Δεν ξέρω. Αχ, ας μην σκέφτομαι 🙂
Τι σου λέω, αναρωτιέσαι.
via edslinens.com
Ξημερώνουν εδώ και κάτι μήνες (ψέμαααα) ένα χρόνο, μέρες (όχι όλες) που και μόνο η σκέψη να βάλω την ενυδατική μου κρέμα, με κάνει να βαριέμαι/κουράζομαι/κάτιόχικαλόπάντως
Είναι τόση η κούραση θα μου πεις; Όχι. Είμαι αρκετά κουρασμένη από τις καθημερινές υποχρεώσεις με τα παιδιά, το σπίτι, όλα όσα πρέπει να κάνω. Αλλά έχω υπάρξει πολύ περισσότερο κουρασμένη. Σε υπερκόπωση, σε χρόνια κούραση, ξανά και ξανά.
via kulfoto.com
Η τωρινή μου σωματική κούραση είναι πολύ φυσιολογική. Κουράζομαι, έρχεται η ώρα του νυχτερινού ύπνου και το πρωί είμαι καλύτερα. Ίσως όχι “χορτασμένη” από την παρέα του Μορφέα, αλλά καλύτερα
Τι με κάνει λοιπόν, να νιώθω τεράστια αγγαρεία μια 5λεπτη ενασχόληση με το πρωινό “εγώ” μου;
Πώς την εποχή που εργαζόμουν σαν τρελή, ακόμη και την εποχή της υπερκόπωσης ήμουν πάντα, μα πάντα μακιγιαρισμένη και όμορφα ντυμένη και τώρα κυκλοφορώ στο σπίτι όπως να’ναι;
Πώς γίνεται να είμαι κεφάτη, αισιόδοξη, χαμογελαστή, αλλά να νιώθω πως δεν αντέχω να με περιποιηθώ όπως παλιά;
Πριν “σκάψω” σε βαθιές σκέψεις που η μία θα φέρει την άλλη, δεν είναι η στιγμή μου για τέτοια, αποφάσισα να περάσω στη δράση!
via pinterest.com/pin/61431982386597212/
Όχι με αυτή τη σειρά, αλλά:
1.Έβγαλα το κωπηλατικό από την κρυψώνα του. Έδιωξα τα σημάδια της μοναξιάς του (σκόνη, ντε) με ένα βρεγμένο πανί. Το έβαλα σε ένα σημείο του σπιτιού που “πληγώθηκε” βαθύτατα το decofriendly “εγώ” μου. Ήταν όμως ώρα, να δώσω ένα πουσάρισμα στο beautyfriendly “εγώ” μου. Το οποίο μου χαμογέλασε και ξεκίνησε ασκήσεις
2. Πρώτη δουλειά το πρωί μετά το βούρτσισμα των δοντιών…μακιγιάζ. Κάθε πρωί τα πρωτεία είχε η Δωροθέα. Αν δεν επείγει το θέμα, την αφήνω 5′ μόνη. Δεν έχω κατορθώσει ακόμη να υιοθετήσω σε καθημερινή βάση αυτή τη συνήθεια, αλλά το δουλεύω. Πώς το έκανα κάθε μέρα, κάθε πρωί τόσα χρόνια;
3. Σταμάτησα να κυκλοφορώ στο σπίτι με τα “ρούχα για το σπίτι”. Ντύνομαι κανονικά. Άνετα, αλλά κανονικά! Τέρμα οι μέρες που στις 13.00 το μεσημέρι συνειδητοποιούσα ότι ακόμη φορούσα πυτζάμες, φόρμες που δεν φοράω εκτός σπιτιού και όλα αυτά τα #θέλουνεπειγόντωςπυρά ρουχαλάκια μου
4. Τι κάνω όταν βαριέμαι να βάλω ενυδατική; Μάσκα!
Ναι, μάσκα! Η μανούλα μου πάντα έλεγε ότι είμαι αντιδραστικό στοιχείο και ανάποδη. Δίκιο είχε!
Διαπίστωσα, ότι την ώρα που δεν λέω να ανοίξω το βαζάκι, να βάλω λίγη κρέμα στα δάχτυλα για να τελειώσω σε χρόνο dt με μερικές κυκλικές κινήσεις στο προσωπάκι μου, εκείνη την ίδια ώρα απολαμβάνω την ιδέα , της διαδικασίας εφαρμογής μιας καλλυντικής μάσκας! Μήπως στο αναγνωστικό κοινό, κυκλοφορεί κάποιος ψυχίατρος; 😛
Τι νόημα έχει αυτή η τακτική θα μου πεις; Αποφάνθηκα (τς τς) ότι έχει διπλό θετικό αντίκτυπο. 1. Η μάσκα ανανεώνει πραγματικά την όψη μου και 2. αφού την αφαιρέσω, βάζω και την κρέμα. Τρέλα παιδί μου, μην το ψάχνεις!
5. Πιο στενά, πιο κοντά! Ωραίες οι loose γραμμές και τα πολύ άνετα ρούχα, δε λέω. Όσο όμως ντύνομαι για να βγω έξω, αφήνω να κυκλοφορεί πια ελεύθερη στη σκέψη μου η φρασούλα “πιο στενά, πιο κοντά”. Ό,τι κι αν έχω βάλει τελικά, αυτό τον τελευταίο μήνα, το συχνότερο σχόλιο που έχω ακούσει είναι “Αδυνάτισες!”. Μύθος! 😉
Κάπου εκεί ανάμεσα σε νέες μικρές δράσεις που ομορφαίνουν την καθημερινότητά μου και το makeover του νεσεσέρ μου, μεταμόρφωσα τα πινέλα του μακιγιάζ!
Με λίγες αυτοκόλλητες ταινίες (aka washi tapes) με αγαπημένα σχέδια και ένα κοπίδι. Το σημαντικότερο υλικό ήταν η διάθεση ανανέωσης. Λίγα λεπτά μετά, φωτογράφιζα τα νέα μου πινέλα!
Ο πρώτος μήνας του 2014, όπου να’ναι θα κλείσει την πόρτα, για να καλωσορίσουμε τον μήνα του έρωτα και του καρναβαλιού!
Οι δικές μου αλλαγές ξεκίνησαν, τα σχέδια μπήκαν μπροστά και τα όνειρα μοιάζουν λίίίγο πιο κοντά! Τίποτα δεν είναι εύκολο, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο!
Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic!♥
