Παρεάκι «σε έπιασα στα πράσα» ! Ετοιμάζεσαι να «την κάνεις» νοερά για θάλασσα, ε; 🙂
Εντάξει, εντάξει… μη μου στραβομουτσουνιάζεις εσύ εκεί, που σου θύμισα ότι, θα μείνεις και σήμερα εκτός παραλίας. 😛
Σε νιώθω και με το παραπάνω. Το 3ήμερο του Αγ. Πνεύματος, τα πάθαμε όλα! Αρχικά ακυρώσαμε τα σχέδια για ένα ταξίδι, αργότερα είπαμε θα κάναμε το Σάββατο τη γιορτή της Δωροθέας. Ακυρώθηκε και αυτή γιατί την προηγούμενη αρρώστησε ο Στέφανος. Έπιασε και βροχή που σημαίνει ότι έτσι κι αλλιώς θα ακυρωνόταν, αφού η γιορτούλα θα γινόταν στο πάρκο, κάτω στα γρασίδια! Πλένοντας βεράντες, σκέφτηκα γελώντας «Δεν μπορεί, με τόσες αναποδιές, κάτι καλό με περιμένει στη γωνία. Σίγουρα!». Σε λιγότερο από 3′ έπαθα και λουμπάγκο! 😀 Αυτά είναι!
Επειδή είμαι όμως υπέρμαχος του μότο μου «Πάρε Το Τίποτα & Κάν’το Κάτι», δεν το έβαλα κάτω! Διατήρησα το κέφι μου ακμαίο! Το ίδιο έκανε και ο Στεφανάκος μου που το παιδί ψηνόταν στον πυρετό. Ξέρεις πόσο το διασκεδάσαμε;!
Η καλύτερη στιγμή της συγκεκριμένης Κυριακής μας ήταν όταν συνδυάσαμε εκπαίδευση και παιχνίδι με αφορμή ένα υπέροχο, ιδιαίτερο παραμύθι.
«Ο Ηλίας και η Φωτεινή κάνουν τον ήλιο φίλο». Από αυτόν τον τίτλο ξεκίνησαν όλα και φτιάξαμε το δικό μας παραμύθι. Από τον ενθουσιασμό μου, βιάζομαι! 😀 Φρενάρω.
Στο πλαίσιο της καμπάνιας των αντηλιακών Ambre Solaire, είχα τη χαρά να λάβω από τους πρώτους ένα παραμύθι που έφτιαξε η εταιρεία με την εξαιρετική, βραβευμένη και καταξιωμένη εικονογράφο Σοφία Τουλιάτου. Δουλειές της μπορείς να δεις και εδώ.
Αυτό το παραμύθι φτιάχτηκε, απ’ ό,τι φαίνεται, με ιδιαίτερο μεράκι και αγάπη προς τα παιδιά και τις οικογένειές τους. Είναι μια προσπάθεια της εταιρείας να προσφέρει στους γονείς ένα διασκεδαστικά εκπαιδευτικό εργαλείο, το οποίο ενημερώνει τα παιδιά για την αναγκαιότητα του καπέλου, των γυαλιών και φυσικά του αντηλιακού τους καλοκαιρινούς μήνες.
Δεν είναι μόνο η εικονογράφηση που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Είναι και ότι στο παραμύθι αυτό, ο Ηλίας και η Φωτεινή (όχι τυχαία επιλεγμένα αυτά τα ονόματα), εφευρίσκουν τρόπους προστασίας. Δεν κάνει δηλαδή «κήρυγμα» η μαμά στα παιδιά ότι πρέπει να προστατευθούν από τον ήλιο. Τα παιδιά το γνωρίζουν, αν και θέλουν λίγο τη βοήθειά της στο πώς. 🙂 Οι διάλογοι είναι αστείοι, χαριτωμένοι και αρκετά εφευρετικοί!
Αρχικά, σκέφτηκα ότι ο Στέφανος ίσως και να μην έβρισκε πολύ ενδιαφέρον. Ε, 6 χρονών πια υποθέτεις ότι ίσως του περάσει αδιάφορο. Να, όμως που τον «κέρδισε» κι εκείνον!
Καθίσαμε αγκαλίτσα τα δυο μας (η Δωροθέα κοιμόταν του καλού καιρού) και όσο του διάβαζα εκείνος γελούσε. Πέταγε τις δικές του ατάκες, σχολίαζε τα πάντα, εκστασιάστηκε με την Αυστραλία, πρότεινε άλλους τρόπους προστασίας τύπου «Να κουκουλωθώ κάτω από την πετσέτα, να σκεπαστώ με άμμο», «Η μαμά ψάχνει το αντηλιακό αλλά ο Στέφανος το έχει καταπιεί, είναι στην κοιλιά του»…:D
Το χάρηκα πολύ που τον είδα τόσο ένθερμο! Είναι πολύ πεισματάρικο παιδί. Για να του βάλω αντηλιακό πάνω από 1 φορά, τον κυνηγάω. Τουλάχιστον μέχρι πέρσι. Φέτος που κλείσαμε τα 6 και γίναμε άντρες πια, μπορεί να σοβαρευτούμε 🙂 Οκ, λόγω αυτής της δυσκολίας προτιμώ τα παιδικά αντηλιακά σε σπρέι, βλέπε Garnier Ambre Solaire Resisto swim, που ούτε πρόβλημα έχουν με το νερό, ούτε χρειάζονται τη λεπτομερή επάλειψη των γαλακτωμάτων. Αλλά δεν μου φτάνει αυτό. Θέλω να κατανοήσει ότι δεν αρκεί να βάλουμε 1 φορά αντηλιακό. Ότι βάζουμε και ξαναβάζουμε.
Ε, ένα λιθαράκι το έβαζε το παραμύθι με τον τρόπο του όσο διαβάζαμε. Έγινε όμως η καλύτερη στιγμή της ημέρας που ανέφερα παραπάνω, όταν μου λέει τσαχπίνικα «Μαμά, σε παρακαλώωωω, να φτιάξουμε κι εμείς ένα παραμύθι;». Ε, με ξέρεις τώρα! Δεν χάνω τέτοιες ευκαιρίες «Ναι!!!!!!» είπε η χαζοχαρούμενη μαμά Σοφία 😛 «Να φτιάξουμε παραμύθι σε κουτί!». Αν και άλλο πράγμα είχα στο μυαλό μου, εμπνευσμένη από μια δημιουργία μας στο σχολείο, επειδή δεν είχα τα απαραίτητα υλικά για να το υλοποιήσουμε έτσι όπως το σκεφτόμουν, κινήθηκα γρήγορα.
Πήρα ένα κουτί και δυο ρολά από χαρτί κουζίνας που είχε τελειώσει.
Του εξήγησα τι θα κάναμε και ξετρελάθηκε!
Το σκεπτικό ήταν ότι σε ένα μακρόστενο χαρτί θα φτιάχναμε κουτάκια (σαν κινηματογραφικά καρέ σκέψου) και σε κάθε κουτάκι θα γινόταν μια ζωγραφιά. Σκοπός να φτιάξουμε μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Κάθε καρέ λοιπόν θα εμφανιζόταν από το «παράθυρο» που θα ανοίγαμε στο κουτί. Το χαρτί θα γυρνούσε με τη βοήθεια των 2 χάρτινων κυλίνδρων.
Λοιπόν τα γράφω συγκεντρωτικά και βήμα- βήμα.
Υλικά:
♥ 1 κουτί (παπουτσιών από αυτά τα στενά σαν της φωτογραφίας είναι ιδανική επιλογή)
♥ 2 ρολά από χαρτί κουζίνας
♥ 1 κοπίδι
♥Κόλλα περιτυλίγματος (προαιρετικά για να καλύψουμε τους κυλίνδρους)
♥Σελοτέιπ
♥Ένα μακρόστενο κομμάτι χαρτί (αν δεν υπάρχει ρολό χαρτιού, πρόσθεσε μήκος ενώνοντας με σελοτέιπ κάποια κομμάτια)
♥Μαρκαδόρους
Πώς να:
1. Στο κέντρο του κουτιού, με τη βοήθεια του κοπιδιού ανοίγεις ένα «παράθυρο».
2. Το κομμάτι του χαρτονιού που έκοψες μην το πετάξεις. Αυτό θα είναι το μέτρο σου, ώστε να υπολογίσεις τις διαστάσεις κάθε κουτιού. Σκοπός είναι στο παράθυρο που περνούν τα καρέ, να φαίνεται ολόκληρη η εκάστοτε ζωγραφιά.
3. Ανοίγεις με το κοπίδι 2 ζευγάρια κύκλων ελάχιστα μεγαλύτερα από τη διάμετρο των ρολών.
4. Αφού έχεις κάνει τον παραπάνω υπολογισμό, μετράς πόσα κουτάκια-ζωγραφιές θα χρειαστεί η ιστορία.
5. Κόβεις από ένα ρολό χαρτιού ζωγραφικής όσο χρειάζεσαι και λίγο παραπάνω.
Tip! Το λίγο παραπάνω το θες και στις 2 άκρες, γιατί έτσι θα στερεωθούν με σελοτέιπ στα ρολά.
6. Αφήνεις το παιδί να ζωγραφίσει.
7. Αν δεν ξέρει να γράφει μόνο του, γράφεις τους διαλόγους που σου υπαγορεύει ο μικρός συγγραφέας.
8. Προαιρετικά, διακοσμείτε παρέα εξωτερικά το κουτί. Εμείς δεν το κάναμε. Καλύψαμε όμως τα 2 ρολά, με χαρτί περιτυλίγματος για ομορφιά.
9. Στερεώνεις με σελοτέιπ στο ρολό αριστερά σου την άκρη του χαρτιού, από την πλευρά που θα ξεκινήσει η αφήγηση. Κάνεις το ίδιο αντίστοιχα στο ρολό στα δεξιά σου για το τέλος της ιστορίας.
Tip! Αν το καπάκι του κουτιού σε αναγκάζει να τοποθετήσεις τους χάρτινους κυλίνδρους χαμηλά, σου προτείνω να κάνεις το παράθυρο στο κάτω μέρος του κουτιού και όχι στο πάνω! Έτσι οι ζωγραφιές που θα μπουν στο τέλος, θα φαίνονται καλύτερα αφού θα είναι ψηλά και όχι χαμηλά.
Το παιχνίδι αρχίζει! Το παιδί περιστρέφει ταυτόχρονα και τα 2 ρολά και προς την ίδια κατεύθυνση;)
Εμείς το διασκεδάσαμε και ελπίζω κι εσύ παρεάκι! Η Δωροθέα βέβαια από τη χαρά της μας το ψιλοέσκισε, αλλά σςςςς… μεταξύ μας, νομίζω από τη ζήλεια της το έκανε 😛 Γιατί οι γνωστές… εκδόσεις Κουλουβάχατα, εξέδωσαν το πρώτο βιβλίο του αδερφού της. όπως γράφουν «του Στέφανου, μεγάλου συγγραφέα»! 😀
Μετά από όλο αυτό το παιχνίδι, επιδοθήκαμε σε… πιστολιές προστασίας (ω, ναι… «βαράγαμε» με τα αντηλιακά) και γελάσαμε πολύ!
Κάναμε αστεία ότι θα φάμε το Garnier Ambre Solaire After Sun Sorbet πεπόνι! Μα, είτε το δεις σε μια φίλη είτε σε κατάστημα, μύρισέ το και πες μου! Δεν είναι τέλειο;
Πάντως, αν πρέπει να ξεχωρίσω ένα μόνο προϊόν από όλα τα αντηλιακά της σειράς είναι το Garnier Ambre Solaire Baby In The Shade!
Είναι αυτό που λέει το όνομά του, όσο περίεργο κι αν σου φαίνεται. Η Δωροθέα είναι πολύ μικρή ακόμη, 19 μηνών μωράκι, ακόμη κι αν προσπαθήσω να την κρατήσω στη σκιά, πάλι βάλλεται από τις ανακλώμενες ακτίνες του ήλιου. Αν έχεις ποτέ δοκιμάσει εσύ ως ενήλικας, να κάτσεις κάτω από την ομπρέλα χωρίς προστασία, θα έχεις δει ότι και πάλι κοκκινίζεις. Πόσο μάλλον τα παιδιά! Δεν υπάρχει άλλο αντηλιακό με αυτό το χαρακτηριστικό! Είναι καινοτομία ουσίας για μένα. Χαρακτηριστικά όπως υποαλλεργικό, χωρίς άρωμα και parabens, με SPF 50+, ευχάριστη υφή, εννοούνται σε όλη την παιδική σειρά τους! Με εξυπηρετεί η χρήση του στη μικρή σε κάθε έξοδο από το σπίτι.
Πω πωωωω! Μου μύρισε θάλασσα λέμε! Θέλω καρύδα με καλαμάκι και εμένα να λιάζομαι αραχτή (λέμε τώρα!)
Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic! ♥
