Του coffee table ο χαμούλης! 🙂 Τέτοια μέρα είναι η σημερινή.
Βροχερή, φθινοπωρινή, του σπιτιού και του χουχουλιάσματος.
Παρασκευούλα επίσης είναι, άρα η ώρα του καναπέ, του πρώτου μαλακού ριχταριού της σεζόν, οι ζεστές σοκολάτες και όλα αυτά τα ωραία, ε ε έρχονται!
Το τραπέζι του σαλονιού γίνεται ο κεντρικός θεατής όσων διαδραματίζονται εκεί, αλλά και ο κεντρικός ήρωας που αναλαμβάνει να δώσει μια θέση σε όλες τις κούπες, τα κεριά, τα βιβλία και οτιδήποτε επιλέξει η οικογένεια ή η παρέα.
Μερικές φορές δεν είναι ένα τραπέζι, αλλά ένας συνδυασμός βοηθητικών τραπεζιών που μαζί κάνουν ένα σύνολο πρακτικό, ευέλικτο και σύγχρονο. Άλλες είναι ένας χώρος που πια δε μας εκφράζει ή δεν ταιριάζει πια στις συνήθειες και τη διάθεσή μας. Ε, δεν «κολλάμε»! Ας κάνουμε μια αλλαγή στα μέτρα μας. 😉
Οι ιδέες που ακολουθούν, δείχνουν coffee tables κάπως πιο εναλλακτικά. Προσιτά στην υλοποίησή τους είτε από εμάς τους ίδιους, είτε απευθυνόμενοι σε κάποιον ξυλουργό. Σίγουρα κάποια από αυτά υπάρχουν και έτοιμα στην αγορά, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, το βρίσκω περιττό.
Κορμοί δέντρων
Τα φυσικά υλικά έχουν κατακτήσει αμέτρητες καρδιές σε όλο τον κόσμο, τα περιοδικά, καταξιωμένα blogs και sites, όλοι λέμε το ίδιο. Βάλε στο σπίτι σου μικρά ή μεγαλύτερα στοιχεία του φυσικού περιβάλλοντος.
Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να βρεις ροδέλες ξύλου, να τις τοποθετήσεις τη μία πάνω από την άλλη και να αποκτήσεις ένα τέτοιο τραπέζι. Θες να μπορείς να το μετακινήσεις πιο εύκολα; Βάλε ροδάκια. Θες περισσότερο χώρο; Μετακίνησε τη μια ροδέλα δίπλα και θα έχεις δύο τραπέζια πιο χαμηλά.
Σου αρέσει από τη μια, θες κάτι πιο…τραπεζάκι από την άλλη; Αν έχεις εργαλεία και μεράκι, βάλε πόδια, βάψε τα όπως και μέρος της ροδέλας του κορμού και έχεις ένα τραπεζάκι στο ύψος που θες, στο χρώμα που θες, στο σχήμα που ήσουν τυχερός/ή και βρήκες. Αν δεν έχεις εργαλεία, πάρε το μεράκι σου και πήγαινε σε ένα ξυλουργό να στο φτιάξει.
Οι επιλογές είναι αρκετές και οπωσδήποτε καθένας από εμάς, μπορεί να προσαρμόσει το βασικό υλικό που εδώ είναι ο κορμός στο ύφος και το στυλ που έχει ο χώρος του.
Βάψε, βάλε πόδια, ντύσε με πλακάκια, με καθρέφτη ή τζάμι, ντύσε με κουρελού ή με κομμάτι από το παλιό αγαπημένο πουλόβερ… πρόσθεσε όσα στοιχεία σε ικανοποιούν ή αξιοποίησε τη δύναμη της απλότητάς τους. Είναι επιλογή σου και δεν υπάρχουν σωστά και λάθη σε αυτό το παιχνίδι.
Φυσικά, γίνονται ωραιότατα σκαμπό αν και όποτε θες.
Σε αυτή την εικόνα, υπάρχει μαζί με τους κορμούς, άλλη μια τάση που προσωπικά μου αρέσει πάρα πολύ και είναι τα βαμμένα πόδια. Αγαπώ το χρώμα, αγαπώ τις ιδιαιτερότητες που προσθέτουν γοητεία και τσαχπινιά στο χώρο, χωρίς να προσπαθούν να προκαλέσουν το μάτι. Ε, αυτές οι πενελιές στο τελείωμα ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Περιττό να πω, ότι μπορείς να φτιάξεις και όχι να αγοράσεις ένα τέτοιο τραπεζάκι. Ένα μεγάλο δίσκο σερβιρίσματος αν πάρεις και βάλεις πόδια σε μια βάση, που θα μπει στο κάτω μέρος του δίσκου, το απέκτησες!
Θες βρεγμένη σανίδα, σε βλέπω!
Καθόλου βρεγμένη. 🙂 Κοίτα τώρα τι θυμήθηκα! Όταν ήμουν μικρή μου άρεσε να μπαίνω κάτω από κρεβάτια και τραπέζια και να γράφω με μολύβι. Ειδικά τις σανίδες από το κρεβάτι μου, τις έβλεπα πολύ δημιουργικά. Δεν εξέφραζα στο βαθμό που ήθελα, αυτά που ήθελα, γιατί δεν ήθελα να με καταλάβει η μάνα μου. Αλλά κάτι έκανα. Όταν βέβαια, ρωτούσε «Ποιος τα έκανε αυτά εδώ;» εγώ αποκτούσα σχιστά ματάκια και μιλούσα σε γλώσσα με πολλά «τσιν, τσαν, τσον» 😀 «Έλα, ντε! Ποιος να τα έκανε;;; Ιιιιιι, μαμά!».
Ε, όταν είχα πρωτοδεί αυτό το τραπέζι, δεν ξέρω με έπιασε μια νοσταλγία. Κοίτα πώς μπορεί κάτι τόσο σύγχρονο σαν concept, να έχει ένα τόσο κλασικό υλικό και να σε γεμίζει μνήμες. Δεν ξέρω… μόνο εμένα, παρεάκι;
Πάντως, αν ταιριάζει να ενταχθεί στο χώρο σου, φτιάχνεται και αυτό πολύ εύκολα. Σαν δοκούς ή καδρόνια θα τα ζητήσεις τα ξύλα, όπου πας να τα προμηθευτείς. Η φωτογραφία της κάτω πλευράς, λύνει τις όποιες απορίες, αλλά αν θες αναλυτικές οδηγίες, υπάρχει το σχετικό link στην εικόνα.
Διάφανη συντροφιά
«Γερόντισσα, μη μιλάς με γρίφους.» ακούω να μου λες κι επειδή αυτό το «γερόντισσα» με πληγώνει, θα εξηγήσω. Δε δίνω τέτοιους τίτλους επειδή μεγάλωσα σε φυλή Ινδιάνων. Όχι. Αλλά το τραπέζι στο σαλόνι είναι συντροφιά. Πάει και τελείωσε. Το ξέρω και το ξέρεις. Ε, αν επιλέξεις να βάλεις στο χώρο ένα ακρυλικό (πλέξιγκλας), είναι αδιαμφισβήτητα και διάφανη. Είναι και πιο διακριτική αυτή η συντροφιά. Δηλαδή τύπου μπαίνεις στο σπίτι και ψάχνεις πού πήγε το σαλονοτραπέζι. 🙂
Εννοείται ότι όταν τα υπόλοιπα στοιχεία στο χώρο είναι ζωηρά, πολλά, με ντεσέν που βγάζουν μάτι (δες πάνω τον καναπέ, κάτω το χαλί), είναι σούπερ ιδανική η επιλογή του διάφανου.
Ανοίγει τον χώρο, εκεί που οι πολυχρωμίες και τα έντονα σχέδια τον μίκρυναν.
Αλλά προς Θεού, μη βάλεις τις κουβέρτες και τα ριχτάρια εκεί. Δηλαδή με τρέλανε η από πάνω φωτό με αυτό. Είπαμε… εναλλακτικές λύσεις αλλά μη βγάλουμε την προίκα στο σαλόνι μαζί με το γλυκό νεραντζάκι. Λέει; Δε λέει. 🙂
DIY τραπέζι: Μη μου κουράζεσαι!
Αν και στο link της φωτογραφίας, έχει βίντεο που δείχνει ότι η κυρία που το έφτιαξε έκανε μια κάποιοα δουλίτσα, εσύ μπορείς να βρεις έτοιμα στην αγορά τα τετράγωνα, ορθογώνια, ό,τι μέγεθος θες, κομμάτια μελαμίνης.
Τα διαφορετικά επίπεδα δημιουργούν εξτρά χώρους για ένα βιβλίο, ένα φλιτζάνι ή κάποιο διακοσμητικό. Σίγουρα είναι μια εναλλακτική μεν ιδέα τραπεζιού, που ταιριάζει στα πιο κλασικά γούστα δε.
Χαλκοσωλήνα τι σου έμελε να πάθεις!
Έχει γίνει τρελή μόδα ο χαλκός στη διακόσμηση. Δηλαδή ποιος να μας το έλεγε πριν λίγα χρόνια ότι κάθε φορά που θα συναντάμε επιγραφή καταστήματος με τις λέξεις «θέρμανση-ύδρευση», θα έρχεται στο μυαλό μας εκείνο το τέλειο φτιάξ’ το μόνος σου αντικείμενο για το σπίτι.
Κι όμως, κοίτα πόσο ξεχωριστό είναι αυτό το τραπεζάκι. Στο link της φωτογραφίας έχει οδηγίες βήμα βήμα, οπότε θα πάψει να είναι σπαζοκεφαλιά το πώς γίνεται αυτό το ιδιαίτερο σχήμα του.
Μπορεί να μην είναι το πιο εύκολο DIY, οπωσδήποτε όμως δεν είναι ακατόρθωτο και θα πάρεις τεράστια χαρά, όταν το τελειώσεις. Το έχω στα σκαριά κι εγώ. Όλο στο «θα» είμαι.
1,2,3 πήγα στην κυρία, μου δωσε ένα χρώμα, χρώμα αγαπημένο…
Βασικά, 3 χρώματα μας έδωσε αυτή η κυρία με την σούπερ ντούπερ ιδέα της και το ένα τραπεζάκι το κάνει τριάδα στο τσακ μπαμ.
Μα, τρελαίνομαι με τέτοιες ιδέες. Οι παρακάτω φωτογραφίες, λύνουν τις απορίες του στυλ «Μα, πώς», αλλά στο link έχει και αναλυτικές οδηγίες. Βάλε το google translate. 😉
Τι σκαμπό, τι τραπεζάκι. Ό,τι θέλει, είναι!
Ζούμε στην εποχή της ευκολίας, της σπουδαιότητας της διαχείρισης της καθημερινότητας με κωδικό όνομα «χαμαιλέοντας». Δεν αποτελεί εξαίρεση η διακόσμηση. Πάνε οι εποχές που το τραπέζι του σαλονιού και όλα τα άλλα έπιπλα, είχε σημασία να είναι έπιπλα μιας ζωής. Δε μπορείς και να τα πετάξεις όταν τα βαρεθείς!
Σήμερα, δε χρειάζεται να ανοίξεις σπίτι με μια περιουσία ή ένα δάνειο. Σήμερα, σκέφτεσαι έξυπνα, πρακτικά και με καλή αισθητική σε έναν κόσμο που -ευτυχώς πια- δίνει άπειρες επιλογές. Ειδικά, αν μιλάμε για πολύ νεαρές ηλικίες και ακόμη ειδικότερα για φοιτητόσπιτο, μην το ψάχνεις. Σκαμπό που σου αρέσουν πάρε.
Το καλάθι των αχρήστων είναι το τραπέζι των καθόλου αχρήστων (ανθρώπων).
Τώρα που είδες όλο το κολάζ, κατάλαβες γιατί οι καθόλου άχρηστοι άνθρωποι (μπορούν να) έχουν για τραπέζι τους το καλάθι των αχρήστων.
Σημείωση. Μεταξύ μας… κανείς δεν είναι άχρηστος άνθρωπος. Μια μεγάλη συνωμοσία που κάποιοι πίστεψαν είναι και είμαστε κι εμείς οι μπλόγκερς που χρησιμοποιούμε τις λέξεις για λογοπαίγνια. 🙂 Για να εξηγούμεθα. 😉
Είσαι και παιχνιδιάρικο τυπάκι, παρεάκι!
Το κουκλόσπιτο.
Αλήθεια. Κουκλόσπιτο προσαρμοσμένο σε τραπέζι είναι. Για πολύ προχωρημένα γούστα. Για αρχιτεκτονικά γούστα, για γονείς που τολμούν να εντάξουν τις αγάπες των παιδιών τους στο χώρο, για τους τυχερούς με playrooms.
Ο κύβος του Ρούμπικ.
Για τους αθεράπευτα ερωτευμένους με τον πιο διάσημο κύβο του κόσμου. Εμένα μη με κοιτάς. Δεν θα το έβαζα σπίτι μου. Με αγχώνει, νομίζω ότι πρέπει να αρχίσω να γυρνάω τα κομμάτια. 🙂 Αλλά, αναγνωρίζω την αξία του για έναν λάτρη του είδους.
Να κρατάμε σκορ παιδιά!
Κρατάς σκορ στα επιτραπέζια, ζωγραφίζεις με τα πιτσιρίκια, κάνετε εκεί την ορθογραφία της ημέρας, ζωγραφίζετε την Πέππα εκεί… το βράδυ αφήνεις κι ένα “σ’αγαπώ”. 🙂
Αν θες, να το κάνεις πολύ πολύ εύκολο αυτό το τραπέζι, στην αγορά υπάρχουν αυτοκόλλητα μαυροπίνακα. Δοκιμασμένα σπίτι μου, σου λέω ότι είναι σούπερ επιλογή για τέτοιες επιφάνειες. Αν όμως θες να βάψεις την επιφάνεια με αυτό το εφέ, τότε οδηγίες για το πώς να φτιάξεις μπογιά μαυροπίνακα, σου έχω φυσικά εδώ. Επίσης, δοκιμασμένη σπίτι μου με απόλυτα επιτυχημένο αποτέλεσμα.
Η Σκανδιναβική απόλυτη απλότητα.
Είπα να μην παραλείψω την-πιο πολύ δε γίνεται- σχολή της Σκανδιναβίας. Που λέει, πήγαινε στο γνωστό σουηδικό κατάστημα και στο τμήμα με τις πόρτες για τα ντουλάπια της κουζίνας, βρίσκεται το επόμενο τραπέζι του σπιτιού σου. Γιατί ναι… έτσι φτιάχτηκε αυτό που βλέπεις.
Παλετοειδές.
Οι παλέτες αρέσουν σε όλους ή μου φαίνεται; Στο πολύ παλιότερο άρθρο μου για αυτές, θα βρεις κι άλλες ιδέες. Γενικά, συχνά τις αναφέρω.
Τα συρτάρια μην τα πετάξεις!
Έχω κι εγώ συρτάρια φυλαγμένα από παλιότερα έπιπλα και φυσικά δεν τα πετάω. Μπορεί να θελήσω να τα κάνω ένα σωρό πράγματα. Τραπέζι για παράδειγμα! Δεν είναι δύσκολο, δεν έχει ιδιαίτερα έξοδα, why not?
Ταξιδιώτες πάντα και παντού;
Είσαι ταξιδιάρικο πουλί όπου κι αν βρίσκεσαι; Κάνεις ταξίδια σε όλο τον κόσμο στα αλήθεια ή με το νου; Ε, μην στερήσεις από τον εαυτό σου αυτή τη χαρά. Μια κανονική βαλίτσα είναι με ποδαράκια. Τόσο απλό, τόσο μοναδικό!
Ξύλινη Μπομπίνα Καλωδίων.
Τις αγαπώ τις μπομπίνες! Βέβαια, αν έχεις την ευκαιρία να υιοθετήσεις κάτι τέτοιο σπίτι σου, προνόησε βάζοντας οπωσδήποτε ροδάκια. Δε χρειάζεται καν να φαίνονται. Αλλιώς ούτε να καθαρίσεις θα μπορείς, ούτε να την μετακινήσεις.
Τι λες; Πού θα σε βρει το επόμενο φλιτζάνι καφέ; 😉
Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic!♥