Μέχρι πέρσι τα πράγματα ήταν λίγο πιο εύκολα νομίζω. Για την πρωινή ρουτίνα λέω, πριν την αναχώρηση για το σχολείο. Η Δωροθέα ξυπνούσε πρώτη, την ετοιμάζαμε και έφευγε με το σχολικό για το νηπιαγωγείο. Αμέσως, ξυπνούσα τον Στέφανο, ετοιμαζόμασταν και φεύγαμε για το δικό του σχολείο.
Από φέτος και τα δυο παιδιά είναι στο Δημοτικό. Έχει κάποια καλά όλο αυτό βέβαια, αλλά με άγχωνε η ταυτόχρονη έγκαιρη πρωινή προετοιμασία. Τόσο, που πρώτα- Αυγουστιάτικα λέμε τώρα!- έκατσα και οργάνωσα την επερχόμενη σχολική καθημερινότητα, δηλαδή τι θα κάναμε, πώς και πότε και μετά κοίταξα τι αγορές θα κάναμε σε σχολικά είδη.
Κράτησα ό,τι από παλιά έχει αποδώσει, εμπλούτισα ή διόρθωσα σημεία και πρόσθεσα ό,τι μου έδειξε η πείρα ότι ήταν καιρός πια να εφαρμοστεί.
Η ShareYourLikes η σωστή, μοιράζεται, γι’αυτό και να’μαι! Έχει περάσει πια 1 1/2 μήνας και μπορώ να περηφανευτώ ότι τα καταφέρνουμε πολύ καλά, χωρίς ζόρι και πίεση. 🙂
Πώς λοιπόν κάναμε λίγο πιο εύκολη τη δική μας πρωινή ρουτίνα τη νέα σχολική χρονιά;
Δεν κλείνω συνήθως τα παντζούρια στις κρεβατοκάμαρες. Έτσι, γίνεται λίγο πιο εύκολο το πρωινό ξύπνημα και εννοείται ότι αν υπάρχει κάπου εκεί έξω ήλιος, δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα από το να ανοίγεις τα μάτια σου στο φυσικό φως.
Βάζουν και εκείνα ξυπνητήρι! Με αγχώνει πάρα πολύ, ότι μπορεί να είμαι τόσο κουρασμένη και νυσταγμένη, ώστε τελικά να μην ακούσω το ξυπνητήρι ή να το ακούσω χωρίς να συνειδητοποιήσω, ότι είναι ώρα να σηκωθώ. Φαντάζομαι, δεν είμαι η μόνη που το παθαίνει. Οπότε, η λύση είναι να αναλάβουν μέρος της ευθύνης για το πρωινό ξύπνημα και τα παιδιά. Μπορεί να ξεκινάει από δική μου αγωνία αυτή η συνήθεια, στην πραγματικότητα όμως ωφελεί και τα ίδια τα παιδιά. Να, που οι αδυναμίες μας μπορούν να γίνονται χρήσιμες με ένα μάθημα ανάληψης ευθύνης. Το αυτομαστίγωμα και οι ενοχές μανούλες να κάνουν πέρα, παρακαλώ!
Βάζουμε στο κινητό μουσική χαρούμενη, κάτι που μας αρέσει. Ε, και να αρέσει και λίγο στη μαμά…μόλις ξυπνήσαμε και καφέ δεν έχουμε πιει. 😛 Τους φτιάχνει αμέσως η διάθεση, ξυπνάνε, παίρνουν μπρος. Πιάνει, δοκίμασέ το!
Αν και η υπερβολική οργάνωση δεν μου αρέσει, γιατί νιώθω ότι περιορίζεται η διάθεση της στιγμής και ο αυθορμητισμός, αποφάσισα να υιοθετήσω από φέτος την προετοιμασία ντυσιμάτων για 5 μέρες τη βδομάδα. Που σημαίνει ότι κάθε ΣΚ ετοιμάζω κρεμάστρες, μία για κάθε μέρα της σχολικής βδομάδας. Όχι, δε θα κρεμάσω και ταμπελάκια που θα λένε Δευτέρα, Τρίτη κλπ. Πολύ “κουτάκι” για τα γούστα μου. Να οργανωθούμε αποτελεσματικότερα είπαμε, όχι να χάσουμε την προσωπικότητά μας! 😛 Εννοείται ότι έχω συμφωνήσει τα outfits με τα μικρά μου fashion icons. 😀 Έχουν άποψη φυσικά! Βγαίνει από μέσα μου λίγο “γκρρρρ”, αλλά καλό κάνει. Κι όταν με κουράζει κάποια στιγμή αυτή η συνήθεια- στο λέω, δεν μου πολυταιριάζει- μπορώ να έχω το ίδιο αποτέλεσμα, “κλέβοντας” λιγουλάκι. Δηλαδή, μπορώ απλά, να βγάζω από την προηγούμενη μέρα τα ρούχα της επόμενης. Το κάνω ήδη δηλαδή, μη γελιόμαστε, ήταν θέμα χρόνου. 😀 Αν είσαι σαν εμένα, κράτα το κι αυτό στο μυαλό σου.
Το Wc επισκεπτών έχει γίνει το wc των παιδιών. Έτσι, έχουν τα βασικά για την πρωινή τους- και όχι μόνο- ρουτίνα ξεχωριστά από οτιδήποτε άλλο. Δεν ψάχνουν, δεν χάνουμε χρόνο.
Οι σχολικές τσάντες πρέπει οπωσδήποτε να είναι έτοιμες από το βράδυ. Από τα παιδιά και μόνο από αυτά. Μόνο το κολατσιό και το παγούρι τους μπαίνει το πρωί σε αυτές. Επιπλέον τους περιμένουν, δίπλα από την εξώπορτα. Έλα, τρέχουμε τώρα!
Το προηγούμενο βράδυ βγάζω πάνω στον πάγκο της κουζίνας τα παγούρια τους και τα τσαντάκια φαγητού. Στο ψυγείο είναι έτοιμα τα φαγητοδοχεία ή σχεδόν έτοιμα, αν υπάρχουν τροφές που χρειάζεται να μπουν τελευταία στιγμή.
Η φίλη μου η Βέρα είχε πέρσι σπίτι της ένα μαυροπινακάκι εκεί στην έξοδο, υπενθυμίζοντας στο πρωτάκι της τα απαραίτητα βήματα μέχρι να φύγει από το σπίτι. Βούρτσισμα δοντιών, ντύσιμο κλπ. Μου άρεσε πολύ και το υιοθέτησα! Κάνουμε και εξάσκηση στην ανάγνωση έτσι 😛 Αλλά! Επειδή δεν ήθελα να κλείνω τον χώρο με το πινακάκι μας, είχα πει ότι θα βάζω ένα post it πάνω στην πόρτα. Τελικά θυμήθηκα ότι είχα κι ένα μικρότερο πινακάκι και μια χαρά βολευτήκαμε. Αλλά αν εσύ δεν έχεις πινακάκι ή χώρο για αυτό, το post it είναι σούπερ. 😉
Δεν ξέρω για τα δικά σας τα παιδιά, αλλά τα δικά μου δεν προλαβαίνουν -τελικά- να φάνε πρωινό πριν την αναχώρηση για το σχολείο. Μεταξύ μας, το βρίσκω λογικό, αν και προσπάθησα τα προηγούμενα χρόνια για το αντίθετο. Με άγχωνε από παιδί, το να πρέπει να φάω πρωινό και να πιω το γάλα μου μόλις είχα ξυπνήσει και μάλιστα μέσα σε 5′-10′. Όποτε το κατάφερα, θυμάμαι ότι μαζί κατάφερνα να νιώθω βαρύ το στομάχι μου και ανακατωσούρα. Ακόμη και σήμερα, θέλω τον χρόνο μου για το πρωινό. Δεν θα πιεστώ. Προτιμώ να φύγω από το σπίτι νηστική και να φάω στο δρόμο ή στο γραφείο (τότε που εκεί βρισκόμουν κάθε πρωί). Δεν τρελαίνομαι λοιπόν ότι πρέπει σώνει και ντε, να φάνε πριν φύγουν από το σπίτι. Το πήρα απόφαση. Παίρνουν όμως μαζί τους για το δρόμο κάτι εύκολο. Μόνο όποτε το θέλουν. Μια μπάρα δημητριακών ή κουλουράκι ή κάποιο φρούτο. Έτσι και ξεκινούν τη μέρα τους με το σημαντικό τροφικό “καύσιμο” για τον οργανισμό τους και δεν βαραίνουν τόσο, ώστε να μην μπορούν να συγκεντρωθούν στο μάθημα, αλλά και χρόνο έχουμε εξοικονομήσει.
Όποιος ετοιμάζεται πρώτος, βοηθάει τον δεύτερο να τελειώνει μια ώρα αρχύτερα.
Έχω προγραμματίσει να χτυπάει το ξυπνητήρι στο κινητό και 3′ πριν την προγραμματισμένη ώρα αναχώρησης. Είναι το σύνθημα για τα παιδιά μου… “τρεχάτε ποδαράκια μου για τα τελευταία και φύγαμε!”.
Μερικά χρήσιμα tips ακόμη!
Ας μην φορτώνουμε την πρωινή to do λίστα τους με εργασίες που δεν είναι απαραίτητες. Ρεαλιστικοί στόχοι λοιπόν. Π.χ, θεωρώ ότι δεν πειράζει αν δεν στρώνουν το κρεβάτι τους. Ας έχουν κοιμηθεί 5′ παραπάνω. Είναι πολύτιμος ο ύπνος, όπως και η απουσία εκνευρισμού μόλις ξεκινά η μέρα.
Υπολόγισε πόσο χρόνο παίρνει όλη η πρωινή προετοιμασία. Δεν ετοιμάζονται όλα τα παιδιά με τον ίδιο ρυθμό, όπως το ίδιο ισχύει και για τους ενήλικες. Τώρα πρόσθεσε και 10′ ακόμη για απρόοπτες καθυστερήσεις (ή για να στρώσουν τελικά το κρεβάτι, αφού έχουν χρόνο ;). Μετά, προσάρμοσε αντίστοιχα την ώρα του πρωινού ξυπνήματος. Μην συγκρίνεστε με άλλες οικογένειες. Σεβαστείτε τους δικούς σας ρυθμούς.
Κάθε παιδί ξυπνάει “καλύτερα” με άλλο τρόπο. Ακολούθησε αυτό που βοηθάει το δικό σου παιδί. Για παράδειγμα στον Στέφανο πρέπει να μιλάω λίγο βιαστικά και αποφασιστικά, για να μην ξανακοιμηθεί, ενώ ταυτόχρονα του χαϊδέυω την πλάτη και του σκάω ένα φιλί. Η Δωροθέα θέλει λίγο χάιδεμα στην πλατούλα, ίσως και κανένα αστείο κι έτσι όπως είναι μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, ξεκινώ να την αλλάζω. Αυτό την ξυπνάει με τρόπο που δεν την ενοχλεί. Αντιθέτως, συνήθως οι πρώτες της αντιδράσεις είναι με χαμογελάκια και χαρά.
Να σου δώσω μια συμβουλή; Μην το παρακάνετε με την οργάνωση. Διαβάζω καμιά φορά για αυτοκόλλητα και μαγνητάκια και πίνακες οργάνωσης…μα, αν έχουμε χρόνο να ξεκολλάμε και να κολλάμε αυτοκόλλητα οικογενειακώς για ό,τι κάναμε, νομίζω μας παίρνει και για ένα καφεδάκι εμάς τις μαμάδες, ε; Καλέ! Απευθύνομαι εκεί έξω σε άλλες bloggers, αρθρογράφους κλπ. Καλέ λέω! Να οργανωθούμε, για να προλαβαίνουμε το κουδούνι θέλουμε. Λύσεις. Όχι επιπλέον άγχη… 😀
Καλή συνέχεια στη σχολική χρονιά, όσο πιο εποικοδομητική και ξεκούραστη γίνεται!
Φιλάκια και μην ξεχνάς…
Να πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο. Sharing is magic! ♥
Η ανάρτηση δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο μαμαδοblog του Δέλταmoms.
