Ιδέες Για Χρωματιστά Παράθυρα Στο Σπίτι

9 Ιουλίου 2020

Όσο μεγαλώνω, καταλαβαίνω πως πολλά από όσα συμπαθούμε/αντιπαθούμε/δεχόμαστε/αρνούμαστε/ερωτευόμαστε, στο σήμερα, συχνά έχουν επηρεαστεί από τις μνήμες μας. Και οριακά το αγνοούμε, ότι έτσι δηλαδή, γεννιέται μια διάθεση και ένα συναίσθημα.

Προσπαθώντας, να βρω τον τρόπο να εξηγήσω τι εννοώ, στο μυαλό μου ήρθε η εικόνα ενός καλειδοσκοπίου. Σαν να είναι το παρόν μας ο σωλήνας του. Όλα εκείνα το μικρά κομμάτια χρωματιστού γυαλιού στο εσωτερικό του, οι διαφορετικές εμπειρίες μας, οι οποίες ανακλώνται στα κάτοπτρα και γίνονται τελικά οι παρούσες επιλογές μας. Αυτές που έλεγα στην αρχή. Συμπάθεια, αντιπάθεια, έρωτας, απόρριψη, όμορφο, άσχημο, για μένα, όχι για μένα…

Περνάμε εφηβείες και επαναστάσεις, αλλαγές και διαδικασίες προσωπικής ανάπτυξης και προσπάθειας να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, μια κάποια αυτογνωσία δηλαδή, για να καταλάβουμε τελικά, πως πολλά από αυτά που πολεμούσαμε και θεωρούσαμε πως έχουμε απορρίψει ή νικήσει, είναι μέσα μας εδραιωμένα.

Παλιότερα, αν μου το έλεγε κάποιος όλο αυτό, θα τον περνούσα για τρελό ή απλά δεν θα τον καταλάβαινα ή θα τον καταλάβαινα και θα πάθαινα κρυφά έως και πανικό.

Τώρα το βρίσκω γοητευτικό, σε μερικές περιπτώσεις ανεξερεύνητο πεδίο σχεδόν, νοσταλγικό έως και ρομαντικό. Αλλά πιο πολύ από όλα; Νομίζω λυτρωτικό εσωτερικά.

Και δεν είναι ότι είμαστε έρμαια του παρελθόντος μας. Γιατί μην ξεχνάμε, ότι οι τελικοί σχηματισμοί του καλειδοσκοπίου δημιουργούνται με την περιστροφή του, από τα δικά μας χέρια.

Έκανα μια μικρή παύση, όσο έγραφα. Να σου πω; Μπορεί να υπάρχει και καλύτερη εξήγηση, για αυτό που προσπαθώ να μοιραστώ και απλά να μην την έχω βρει ακόμη. Αλλά υπήρξε πρόσφατα μια- αδιάφορη θα έλεγε κανείς- στιγμή με ένα αντικείμενο παρατήρησης μπροστά από ένα παράθυρο. Και άρχισαν να «σκάνε» στο μυαλό μου, πολύ απλές, ρουτινιάρικες και καθημερινές μνήμες της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας με τον μπαμπά μου πρωταγωνιστή και για κάποιο αλλοπρόσαλλο λόγο, το παράθυρο έγινε η επιφάνεια που θα ήθελα να βγάλω την έμπνευση της στιγμής. Α, ρε μπαμπά. 🙂

Ξέρω ότι δεν βοηθάει το google και τις μηχανές αναζήτησης, η εισαγωγή με την ψυχολογική προσέγγιση. 😀 Ενώ τελικά, σκοπεύω να γράψω για ιδέες διακόσμησης με πρωταγωνιστή τα παράθυρα! 😛 (αστειάκι για γνώστες) Αλλά, πότε ακολούθησα εδώ μέσα τους κανόνες, για να το κάνω τώρα; Τους ξέρω like a pro, τους σπάω like a soul artist. 😉

Η έμπνευση είχε να κάνει με το ότι όσο θυμόμουν τον μπαμπά μου και τα λοιπά και τα λοιπά, τα συναισθήματά μου γίνονταν χρώματα. Ωραία χρώματα που ήθελα να δω πάνω στο παράθυρο.

Σαν να έρχονται όλα στο φως, ενώ το φιλτράρουν κιόλας λίγο. Με νιώθεις; 🙂

Ανυπομονούσα να ανοίξω τον υπολογιστή. Ήθελα να μαζέψω ιδέες, τεχνικές, οτιδήποτε, θα μπορούσα να μοιραστώ μαζί σου και να δείχνει πώς να δώσεις χρώμα στα παράθυρα, στα τζάμια, στο γυαλί!

Το βιτρό, αν και εντυπωσιακό, δεν μπορώ ότι με κέρδισε ποτέ. Μου κάνει βαρύ, μερικές φορές ασήκωτο, βαρετό και μουντό. Ζητώ συγγνώμη από τους fans. Με εξαιρέσεις που μου έχει…φύγει το σαγόνι. Πάντα εκτιμούσα όμως, τη δυσκολία που πρέπει να έχει, την εξυπνάδα που έχω διακρίνει σε αρκετές περιπτώσεις και γενικά η τεχνική με γοητεύει. Κυρίως, για τη δυνατότητα να παίξεις με τα χρώματα, τα σχήματα και το φως. Αλλά θα ήθελα κάτι πιο μοντέρνο, φωτεινό, ανάλαφρο και παιχνιδιάρικο. Αυτή είμαι, με ξέρεις τόσα χρόνια.

Η αμμοβολή κάποτε με ξετρέλαινε, τώρα εξαρτάται. Οι ιδέες που μοιράζομαι, έχουν κάτι από αυτά τα δυο.

Στο σπίτι μου, ο χώρος του σαλονιού και της τραπεζαρίας, δεν έχει κουρτίνες, Τα έχω ξαναπεί. Μερικές φορές θα ήθελα μια αλλαγή. Θα ήθελα, να μπορώ επιλεκτικά, να φιλτράρω την ένταση του φωτός, που διαπερνά το χώρο.

Βρήκα λοιπόν, δύο τρόπους να δώσω αυτό το αποτέλεσμα, χωρίς μόνιμο χαρακτήρα. Γιατί έχω και αυτό. Σε θέματα διακόσμησης, σχεδόν πάντα επιλέγω λύσεις που εύκολα αλλάζουν, αν το μετανιώσω ή βαρεθώ. Αν και δε βαριέμαι τελικά. 🙂

via https://www.brume.co.uk/product/43/stained-glass-film/stained-glass-film

Η μία λέγεται, χρωματιστά αυτοκόλλητα φιλμ παραθύρων. Ή αλλιώς, μεμβράνες τζαμιών. Στις περισσότερες από τις εικόνες που σου δείχνω, τέτοια αυτοκόλλητα βλέπεις.

Έκανα μια έρευνα και είδα ότι στο εξωτερικό βρίσκεις -online φυσικά- αρκετά εύκολα τέτοια αυτοκόλλητα. Σε πολλούς χρωματισμούς, με εφέ ή χωρίς εφέ, με σχέδια ή χωρίς σχέδια. Σε προσιτές τιμές και πολύ εύκολη εφαρμογή. Στην Ελλάδα, θέλει λίγο καλύτερο ψάξιμο, αλλά και πάλι θα βρεις άκρη νομίζω.

Ουσιαστικά, χρειάζεσαι το φιλμ, ένα βαποριζατέρ με μίγμα νερού και σαμπουάν, μία σπάτουλα, όπως στις ταπετσαρίες και μια ρακλέτα τζαμιών. Εκείνο το εξάρτημα σε σχήμα Τ που καθαρίζουμε τζάμια. (Ούτε εγώ την ήξερα την επίσημη ονομασία, μη νομίζεις! :P)

via https://lovelyindeed.com/faux-stained-glass-sliding-barn-door/

Στα links που συνοδεύουν τις φωτογραφίες, θα βρεις τα sites εταιρειών που τα εμπορεύονται ή τις αναλυτικές οδηγίες εφαρμογής. Ούτως ή άλλως, παραλαμβάνεις με οδηγίες τα φιλμ.

via https://home-and-garden.livejournal.com/

Θεωρώ, ότι μπορείς να λειτουργήσεις πολύ δημιουργικά και να τα προσαρμόσεις στο ύφος του υπολοίπου χώρου. Ή να δώσεις χαρακτήρα και στυλ σε ένα αδιάφορο δωμάτιο.

via https://www.film-adhesif-vitrage.com/

Στην περίπτωση που διαλέξεις κάποιο 3D εφέ, θα ενθουσιαστείς με τα…ουράνια τόξα που θα γεμίσουν τον χώρο σου!

via https://gr.pinterest.com/pin/391109548876481404/

Βρήκα στο amazon ένα τέτοιο, αν και θα βρεις και αλλού, είμαι σίγουρη.

Η επόμενη εικόνα, είναι εδώ περισσότερο για να πάρεις μια καλύτερη ιδέα, για το πώς πέφτουν τα χρώματα στον χώρο, να σκεφτείς τις γεωμετρίες που ίσως θες να δημιουργήσεις στο δωμάτιο και το ύφος που τελικά θα διαμορφώσεις.

via https://home-and-garden.livejournal.com/833785.html

Η δεύτερη επιλογή, αντί των αυτοκόλλητων φιλμ, είναι μια πρόχειρη λύση, πιο diy θα την χαρακτήριζα. Στην αγορά των φωτογραφικών αξεσουάρ, υπάρχουν οι χρωματιστές ζελατίνες κάμερας. Εμένα με “ψήνει” αυτή η εναλλακτική, περισσότερο σε επίπεδο πειραματισμού και εύκολης πρόσβασης στην αγορά τους.

Σαφώς, τα αυτοκόλλητα φιλμ ή μεμβράνες, έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα και μάλιστα χρηστικά.

Γιατί πέραν της διακοσμητικής τους ιδιότητας, συνήθως επιλέγονται επειδή μειώνουν την ένταση του ήλιου που αλλοιώνει έπιπλα, υφάσματα (ρώτα εμένα, τι τραβάω!).

Συν ότι, αναλόγως με την ποιότητα του υλικού που θα αγοράσεις, μπορούν να λειτουργούν θερμομονωτικά και ηχομονωτικά. Ακόμη και προστατευτικά σε θραύση τζαμιών. Και όλα αυτά χωρίς να μειώνεται η ορατότητα, εκτός αν αυτό θες.

Θα μου πεις, τώρα εσύ εκεί στη γωνία. “Καλά ρε blogger, το plexiglass δεν το σκέφτηκες σαν υλικό;” Αμέεε! Εννοείται! Δεν μιλάμε βέβαια πια, για τζάμια παραθύρων.

Ας πούμε, εγώ που στις 2 πρώτες θέσεις των αγαπημένων μου χρωμάτων, έχω το ροζ και το μπλε, ενθουσιάστηκα με αυτή την εικόνα. Ο διαχωρισμός της κουζίνας από την τραπεζαρία, πραγματοποιήθηκε με ένα πλαίσιο από ροζ πλέξιγκλας.

via https://www.milkdecoration.com/chez-harry-nuriev/

Άλλη παιχνιδιάρικη, δημιουργική, χρωματιστή ιδέα είναι τα χρωματιστά πλέξιγκλας σε ποικιλία χρωμάτων, κρεμασμένα από το παράθυρο της οροφής. Υποθέτω ότι αυτό το μωράκι, χαμογελάει συχνά. 🙂

via https://www.archdaily.com/776597/industrial-tribeca-studio-esnal

via https://decanteddesign.com/2015/12/07/ines-esnals-art-installations-allude-to-her-architectural-background-based-in-n-y-she-is-an-architect-artist-collaborator-with-other-architects-a-link-is-under-blogroll/

Όποιο κι αν είναι το υλικό, η ιδέα του να χρησιμοποιήσεις τζάμι, μεμβράνη, plexiglass ή ζελατίνα με χρώμα και σχήμα κοντά στο παράθυρο, αν όχι πάνω στο ίδιο, είναι αναζωογονητική!