#6
Ναι λοιπόν! Είμαι η απόλυτη βασίλισσα (του)! Η απόλυτη θεά (του)! Η αξεπέραστη, η μία και μοναδική μαμά του!
Ζω ένα όνειρο! Ένας άντρας όμορφος, καστανόξανθος, αθλητικός, μικρότερος μου, 1.20 ύψος, 30 νούμερο παπούτσι, σε λίγους μήνες απόφοιτος νηπιαγωγείου ορκίζεται τον έρωτά του για μένα.
Ορκίζεται αποκλειστικότητα, βρίσκει δικαιολογίες για δήθεν τυχαία αγγίγματα.
Βάζει “10” στα φαγητά μου, χορεύει πάντα πρόθυμα μαζί μου και μάλιστα με παρασύρει εκείνος. Από νησιώτικο μέχρι σφιχτό μπλουζ. Όχι, δεν κατάλαβες. Αληθινά σφιχτό. Που λόγω διαφοράς ύψους βρίσκομαι στην άβολη κατάσταση, να κινδυνεύω να πέσω, γιατί στην προσπάθεια να κουνηθώ, τα πόδια μου μελανιάζουν από το σφίξιμο. Εντάξει…δεν μελανιάζουν, αλλά κατάλαβες τι εννοώ 😛
Του αρέσουν τα τραγούδια που μου αρέσουν. Με εξαίρεση το “come back” που έμαθε στο σχολικό και προσπαθεί να με πείσει ότι είναι αριστούργημα.
Τραγουδάω και του αρέσει. Είναι ευτυχισμένος. Μεταξύ μας τώρα…τρελός πάνω απ’ όλα.
Στοιχηματίζει ποιος παίκτης θα μείνει στο The Voice και είναι ο ίδιος με αυτόν στον οποίο στοιχημάτισα κι εγώ 1′ νωρίτερα.
Το καλύτερο δεν στο είπα…τα πάω περίφημα με τη μαμά του 😀
Και τώρα… Η απόλυτη δήλωση αγάπης και αφοσιωμένου, αποκλειστικού, αιώνιου, ασύγκριτου έρωτα #αυτούπουσυμβαίνειμιαφοράσταχίλιαχρόνια …
Μου λέει “σ’αγαπώ” περισσότερες φορές την ημέρα, από όσες λέει τη λέξη “χελωνονιντζάκια”. Αν δεν είναι αυτό η πιο τρανή απόδειξη τρελού έρωτα, τι είναι;
Θες να μάθεις κι άλλα γι’αυτό το ειδύλλιο; Ε, μάθε λοιπόν!
♥Επεισόδιο 1ο (και επαναλαμβανόμενο):
Στέφανος: Μαμά, θέλω να σε παντρευτώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Τα θαυμαστικά μπαίνουν για να εκφράσουν τον ενθουσιασμό της δήλωσης.
Μαμά: Αγάπη μου, σ’ αγαπώ κι εγώ πολύ, αλλά είμαι παντρεμένη με τον μπαμπά. Εξάλλου, δεν παντρεύονται γονείς με παιδιά.
Στέφανος: Μα σε έχω ερωτευτεί! Θέλω να σε παντρευτώ!!
Κι επειδή τα λόγια είναι φτώχεια, με τα δυο του χέρια, με όλη του τη δύναμη προσπαθεί να με φιλήσει στα χείλη. Θέλει να είναι και διαρκείας!
♥Επεισόδιο 2ο:
Πηγαίνοντας στο κρεβάτι του για ύπνο, τον συνοδεύει ο μπαμπάς του.
Στέφανος: Μπαμπά είναι τόσο γλυκιά η μαμά! Μακάρι να την ερωτευτώ μια μέρα!
Να με παντρευτεί εννοεί, γιατί επιμένει. Έρωτας=γάμος.
Μαχαιριά στην καρδιά του Δημήτρη. Με διεκδικεί χωρίς περιστροφές ένας άλλος, πρέπει να το βαστάξει η ψυχή του. (Οι σάλτσες είναι πάντα ωραίες! :P)
♥Επεισόδιο 3ο:
Ετοιμάζομαι. Έχω έξοδο.
Στέφανος: Μαμά, θα φύγεις;
Μαμά: Ναι καρδιά μου, σε λίγο που θα έρθει ο μπαμπάς
Με κοιτάζει από πάνω μέχρι κάτω.
Στέφανος: Πού θα πας;
Μαμά: μπλα μπλα
Στέφανος: Και πώς θα πας εκεί;
Μαμά: μπλα μπλα
Στέφανος: Με ποιους θα είσαι;
Μαμά: Με τις φίλες μου Χ και Ψ
Στέφανος: Με τις Χ και Ψιιιι; Ποιες είναι αυτές;
Ιδρώνω. Με κάνει να νιώθω ένοχη 😀
Στέφανος: Αυτά θα φορέσεις;
Είσαι πολύ όμορφη. Να βάλεις κι εκείνα τα παπούτσια τα μαύρα με το τακούνι
Μαμά: Σε ευχαριστώ μωρό μου. Έλεγα να φορέσω τα ίσια παπούτσια. Όχι λες;
Επιμένει στο τακούνι, φοράω το ίσιο…νιώθει προδομένος.
♥Επεισόδιο 4ο:
Στέφανος: Μαμά, είσαι τέλεια!
Δεν έχω κάνει ή πει τίποτα, που να δικαιολογεί τέτοιο ενθουσιασμό.
Μαμά: Γιατί το λες αυτό αγορίνα;
Στέφανος: Γιατίίίίίί…βρήκα το κόκκινο στυλό εκεί που ήθελα να είναι. Ακριβώς όμως!
Τς τς…διαβήτης η μαμά. Και χωρίς να το ξέρει. Αυτό θα πει τελειότητα. Τς τς again baby.
♥Επεισόδιο 5ο:
Μαγειρεύω. Ο “Οιδίποδας” κρατάει την κιθάρα του.
Στέφανος: Μαμά, πόσο χρονών είπαμε ότι είσαι;
Μαμά: Δεν σου λέω!
Πριτς! Τις προάλλες μου είπε ότι είναι “τεράαααααστιο νούμερο” τα έτη της…νιότης μου.
Στέφανος: Έλαααααααααααα!
Μαμά: 38
Γρατζουνάει την πρώτη χορδή, τη δεύτερη…Ο ήχος μελωδικός, ευαίσθητος. Θα μπορούσε να ετοιμάζεται μια καντάδα “Ώπα! τι είναι τούτο πάλι!” λέω από μέσα μου
Στέφανος: Τριανταοκτώωω, τριανταοκτώωωω, τριανταοκτώωωωωωωωωωω
Ένα 2λεπτο τραγούδι βγήκε πάντως! Και με εύκολο να αποστηθίσεις στίχο 😛
♥Επεισόδιο 6ο:
Κάνε επανάληψη το επεισόδιο 3 …το’χουμε;
Χαιρετάω άντρα και παιδιά, #τονΣτέφανομειδιαίτερεςτιμέςκαιαγκαλιές, βγαίνω από την πόρτα. Κλείνει πόρτα. Κλάσματα δευτερολέπτου μετά…
Στέφανος: Ουφ, επιτέλους έφυγε! Μπαμπά, κάθε μέρα, όλη μέρα εδώ είναι. Καλύτερα που μας άφησε στην ησυχία μας λίγο.
Την ίδια ώρα εγώ περπατάω με το κεφάλι ψηλά, σίγουρη για αυτό το μικρό μουτράκι. Ότι με λατρεύει, ότι είμαι η μία, ότι μπορεί να μεγαλώνω έναν αγόρι που θα γίνει-ναι, γιατί όχι;-ένας άντρας ξεχωριστός, αληθινός, που δεν θα πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες στις γυναίκες. Που ο λόγος του θα είναι σπαθί και όχι, δεν θα θυμίζει σε τίποτα κάτι τύπους που σε θεωρούν δεδομένη. Που τη μια σου λένε “σ’αγαπώ” και την άλλη “έλα μωρέ, σιγά μην μου λείψει η Τάδε” ή “καλύτερα που έφυγε, να γλιτώσω τη γκρίνια της” .
Να θυμάμαι. Οι άντρες είναι ροζ συμπαθέστατα τετράποδα ζωάκια, βρωμερά αλλά αξιαγάπητα. Με περίεργους ήχους, αλλά νόστιμα. Με κοιλιά που κανείς δεν παρεξηγεί στον σωματότυπό τους.
Ναι, είναι! Όλοι! Ακόμη και όταν περνάνε Οιδιπόδειο. 😀 😀
Τις υπόλοιπες ώρες, παραμένει ένας γλυκός αμετανόητος εργένης 😉
Υ.Γ. Γράφω αυτή την ανάρτηση. Με διακόπτει 1 φορά. Με γλύκες και χαριτωμενιές. 2η, 3η…από κει και πέρα κρατάω “σκορ”. Δες και τα πειστήρια.
♥♥♥
Το “Όλα Όσα (Ξανά)Έμαθα Από Τα Παιδιά Μου” είναι εκείνο το μαγικό μέρος της ύπαρξής μου που καταφέρνει να ανανεώνει κάθε κύτταρο του οργανισμού μου, κάθε σπίθα σκέψης, κάθε γέννηση συναισθήματος που μου θυμίζει, όσα ίσως κάποτε ξέχασα.
Συμβαίνει μέσα από τα παιδιά μου. Από το βλέμμα τους, τις λέξεις τους, μια κίνησή τους, ένα κατόρθωμά τους.
Γιατί να υπάρχει αυτό το μέρος; Γιατί κάποτε ήμουν μικρή και τώρα λέγομαι μεγάλη. Κάποτε αυτά τα δύο μέρη, είναι must να συναντιούνται. Αν επιτρέψεις να σμίξουν αυτές οι δυο εποχές, τότε οδηγείσαι στο νόημα της ζωής.
Όταν γίνεσαι γονιός, χρειάζεται να ακούς τα παιδιά. Όπως λέει ο Στεφανάκος, ο πιο σοφός άνθρωπος που έχω συναντήσει, “Ζήσε στο παρελθόν, κέρδισε το μέλλον”. Ατάκα από τους Dinofroz, την ακούω τουλάχιστον 20 φορές την ημέρα και τη λέει με πάθος 😉 Πρόσεξα ότι κάτι ξέρει ο…ποιητής, τον άκουσα κι έτσι γεννήθηκε αυτή η ενότητα.
Για να μην ξαναξεχάσω, αλλά και να θυμίσω στα παιδιά μου όταν μεγαλώσουν, πόσα ήξεραν ♥
Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic! ♥
