Αυτό είναι φαινομενικά μπερδεμένο blog post. Είναι ένα άρθρο διακόσμησης. Όχι, όχι. Είναι ένα άρθρο για τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Είναι και τα δύο μαζί. Σαν ένα ζευγάρι που χορεύει σαν 1 σώμα με 4 πόδια. Με σκοπό να υπηρετήσει το ένα ζευγάρι πόδια, το άλλο.
Πόσα χρόνια διαβάζουμε παντού, ιδέες και προτάσεις και tips και κόλπα και ξανά κόλπα για να αδειάσουμε το σπίτι μας, το γραφείο, το inbox, τη ντουλάπα, για να γίνουμε minimal, να πετάξουμε και να ξαναπετάξουμε, μέχρι να πανηγυρίσουμε έξαλλα για την τεράστια επιτυχία μας; Πανηγύριζα κι εγώ πριν κάτι μήνες, ότι “έπαθα Marie Kondo”. Χμμμ… ναι, αλλά και όχι τελικά.
Πόσες φορές από τότε, μπήκες σε σπίτια, που σου θυμίζουν άλλα σπίτια, που έχεις επισκεφθεί;
Πόσα χρόνια αντίστοιχα, έχουμε ανάλογη εισροή πληροφορίας, που μας προτρέπει να κάνουμε το ίδιο και με τους ανθρώπους και τις σχέσεις μας;
Τίτλοι και συζητήσεις…Βγάλτε από τη ζωή σας τους τοξικούς, τους αρνητικούς, τους χειριστικούς, τους θετικούς όταν είναι πολύ θετικοί, τους σχεδόν κολλιτσίδες και τους σχεδόν αδιάφορους σε σένα, αυτούς που σου ρουφάνε ενέργεια, αυτούς που κάθονται δίπλα σου και δεν μιλάνε, αυτούς που όλο σκέφτονται το σεξ, αυτούς που δεν σκέφτονται αρκετά το σεξ, αυτούς που ακολουθούν τις τάσεις και τις μόδες, αυτούς που δεν ακολουθούν τις τάσεις και τις μόδες, τις μαμάδες που μιλούν αρκετά για τα παιδιά τους, τις μαμάδες που δεν μιλούν αρκετά για τα παιδιά τους…η λίστα α τε λεί ω τη !
Και πώς τους αναγνωρίζεις όλους αυτούς; Εύκολο. Διαβάζεις ένα άρθρο και είναι σαν να φωτογραφίζει τους 9 από τους 10 ανθρώπους της ζωής σου. Εντάξει. Να κάνουμε μια συμφωνία. Ας συμφωνήσουμε, έστω για διευκολύνουμε τη συνέχεια του blog post, ότι έχει δίκιο κάθε τέτοιο άρθρο. Είμαστε λοιπόν, όλοι βαθιά, βαθύτατα προβληματικοί. Έχουμε δύο λύσεις παιδιά. Απλά τα πράγματα. Ή να αλληλοσκοτωθούμε από την ψυχική απομόνωση, – γιατί πρόκειται για βέβαιο θάνατο- ή να αγαπηθούμε μήπως και διορθωθούμε λιγουλάκι.
Οι πρώτοι, μπορείτε να αποχωρήσετε από αυτή εδώ την ανάγνωση. Αν και κάτι μου λέει, ότι σχεδόν όλοι εδώ θα είμαστε. Γιατί, αν έχουμε ένα μόνο κοινό όλοι μεταξύ μας, είναι η φυσική ανάγκη να αγαπιόμαστε. Και δεν είναι ντροπή να το παραδέχεσαι, ξέρεις.
Ποιο κοινό παράλογο λέει ότι, ζούμε καλύτερα, όταν πετάμε με ευκολία; Όταν όλοι επιλέγουμε με τον ίδιο τρόπο;
Από πότε το άψυχο πάρε δώσε, μας “γεμίζει” και μας προσφέρει καλύτερη ζωή;
Βαρέθηκα να διαβάζω τα 10 key κομμάτια της γκαρνταρόμπας μου που θα κρατήσω τη νέα σεζόν, για να πετάξω όλα τα υπόλοιπα, επειδή έτσι τάχα μου, θα είμαι πιο χαρούμενη, όμορφη, μοδάτη, πρακτική κλπ. Πού είμαι εγώ και η προσωπικότητά μου σε όλο αυτό; Εσύ πού είσαι;
Οι μαύροι τοίχοι και τα πολλά αντικέιμενα με χρώμα, δημιούργησαν ένα ζωηρό, φωτεινό χώρο που σε προκαλεί ευχάριστα! Ενάντια σε όλους τους κανόνες!
(image via http://www.fengshuidana.com/2014/12/01/dynamite-dark-walls/)
Θέλω να σου κάνω δώρο, ένα κομμάτι που ίσως σε δυσκολέψει στα γρήγορα κι εύκολα looks, δεν θα μπορείς να το φοράς με όλα! Επειδή κάπως μου ταίριαξε σε σένα και σε αγαπώ!
Βαρέθηκα να αποθηκεύoυν οι περισσότεροι στα Pinterest boards τους σχεδόν μόνο άσπρους τοίχους δωματίων, παρόμοια αν όχι ίδια έπιπλα και πανομοιότυπες διακοσμήσεις.
Θέλω να σου προτείνω εκείνη την ιδέα διακόσμησης, που η πρώτη σκέψη σου θα είναι απορριπτική, επειδή “σε ελληνικό σπίτι ζούμε”. Επειδή θέλω κάτι να σου προσφέρω, να φανεί περισσότερο στον επόμενο επισκέπτη του σπιτιού σου αυτό που είσαι και να το νιώθεις κι εσύ πιο οικείο το ίδιο σου το σπίτι!
Υφές, υλικά, αντικείμενα, σχήματα, χρώματα, όλα ανακατεμένα και μάλιστα όλα μέσα σε μια κρεβατοκάμαρα; Δεν υποτίθεται ότι επιβάλλεται να είναι λιτή και “ήσυχη; Κι εγώ σου λέω, δεν είχες καιρό να δεις ένα τόσο cosy υπνοδωμάτιο, που μοιάζει να σε φωνάζει για χουχούλιασμα και αγκαλιές;
( image via https://www.instagram.com/p/BgTJJE_HXDJ/)
Βαρέθηκα να μου υποδεικνύουν με περίσσια σιγουριά, οι άγνωστοι ειδικοί και οι άνθρωποι του κύκλου μου, ποιους ανθρώπους αξίζει να κρατάω στη ζωή μου και ποιους όχι. Μάντεψε. Μερικές φορές αυτοί που φαίνεται να ανήκουν σε εκείνους που οπωσδήποτε αξίζει να κρατήσεις κοντά σου ή χρειάζεσαι, είναι αυτοί που πρέπει να τους απομακρύνεις με συνοπτικές διαδικασίες. Και αυτοί που “δεν είναι για σένα”, προς το παρόν τουλάχιστον, βλέπεις ότι έχουν λόγο ύπαρξης στη ζωή σου.
Θέλω να σου πω, ότι αυτόν/ή επιλέγω και να μου συμπαρασταθείς, έμπρακτα, είτε διαφωνείς, είτε συμφωνείς. Επειδή θα κατακτήσεις μεγαλύτερο κομμάτι στην καρδιά μου! Άσε που θα σε χρειαστώ όταν ή θα φάω τα μούτρα μου ή θα θέλω να μοιραστώ μαζί σου τη χαρά μου που όλα πήγαν καλά.
Όχι, δεν πάω κόντρα σε όλους τους ειδικούς, τους καλοπροαίρετους, τις απόψεις και τις γνώμες. Τις ιδέες και τις προτάσεις. Συγκεντρώνω όλη την πληροφορία. Όπως και αναπαράγω ό,τι κρατάω από την πληροφορία. Ακούω, διαβάζω, παρατηρώ και μοιράζομαι συχνά. Με σκοπό να βοηθηθώ, να βελτιωθώ, να ωριμάσω κι άλλο, να ζήσω καλύτερα -μεγάλη κουβέντα τι σημαίνει για τον καθένα μας, αυτό το καλύτερα-, να προσφέρω γύρω μου περισσότερα, να έρθω πιο κοντά σε αυτό που είμαι και να ζήσω με τις ποιότητες και τις αξίες που έχουν προτεραιότητα για μένα. Για μένα. Άρα, μπορώ να επιλέξω ελεύθερα, ε; Δεν θέλω να μου θυμώνεις, επειδή δεν μου επιβάλλεσαι εσύ εκεί στη γωνία; Γιατί αν μου θυμώνεις, επειδή δεν μου επιβάλλεσαι, δεν νοιάζεσαι όσο λες για μένα, αλλά κάτι πρέπει να ψάξεις σε σένα.
Και δεν πειράζει αν είσαι βαθιά προβληματικός/ή, όλοι είμαστε τελικά, είπαμε. Αλλά κάνε κάτι γι’ αυτό. Είπαμε να αγαπηθούμε περισσότερο. Γίνε λίγο λιγότερο προβληματικός/ή.
Θέλω να γεμίσω τον τοίχο μου με σελίδες απο βιβλία. Ναι. Δεν κατάλαβα από πού κι ως πού επιμένεις, ότι γεμίζουν σκόνη, αφού σου λέω, ότι δεν συμβαίνει στο βαθμό που νομίζεις, κάτι τέτοιο.
Αν και η συγκεκριμένη εικόνα είναι σχέδιο ταπετσαρίας, η ιδέα είναι ανεξάρτητη αυτής. Αν λατρεύεις τα εργα τέχνης και τα μουσεία, γιατί να μην έχεις μια τέτοια γωνιά στο σπίτι σου; Γέμισε κάδρα, αν γεμίζεις έμπνευση!
(image via https://www.sheilabridges.com/product/van-doe-wallpaper/)
Θέλω να με βοηθήσεις να γεμίσω και τον διπλανό τοίχο. Για να μπεις σε αυτή την ανάμνηση, όσο θα διακοσμώ με τρόπου που μου αρέσει. Μας δένουν οι κοινές στιγμές.
Θέλω να έχω 865 διακοσμητικούλια σε εκείνο το τραπεζάκι κι ας πρέπει να τα σηκώσω όλα στο καθάρισμα, εμένα μου προσφέρει πιο πολλά αυτή η γωνιά, από τον χρόνο και τον κόπο που απαιτεί το καθάρισμά τους.
Βάλε ένα χεράκι να καθαρίσω πιο γρήγορα, όσο θα με “κράζεις”.
Θέλω να έχω μια ντουλάπα γεμάτη χρώματα και ωραία ντεσέν κι ας ψάξω λίγη ώρα παραπάνω, πώς στο καλό θα συνδυάσω εκείνο το ρούχο που δεν ταιριάζει με πολλά στη ντουλάπα μου. Γιατί μου φτιάχνει το κέφι ρε συ. Έτσι απλά. Κι αυτό αρκεί.
Και πες μου στο τέλος πόσο μου πάει. Έστω το ότι φαίνομαι κεφάτη. Αυτό σίγουρα μου πάει!
Θέλω να δοκιμάσω, αυτά που εσύ λες λάθος επιλογές, λάθος τρόπο, αμφίβολο αποτέλεσμα. Εσύ εκεί στη γωνία, θα περιμένεις να δικάσεις και να με ποδοπατήσεις ή να μου κουνήσεις το δάχτυλο, τη στιγμή που είτε θα διαπιστώσω λάθος, είτε εσύ θα το νομίζεις λάθος επειδή με πέτυχες σε μια δύσκολη στιγμή μου ή θα είσαι εκεί στη γωνία να μου υπενθυμίζεις, “είμαι εδώ για σένα ρε, όταν πέφτεις κι όταν σηκώνεσαι”. Επειδή τα σ’αγαπώ , σε εκτιμώ, τα εννοείς… τα εννοείς;
Ναι. Να πετάξουμε. Να ξεκαθαρίσουμε. Να αναθεωρήσουμε. Να ξεχωρίσουμε. Να βάλουμε + και – σε όλους και σε όλα. Πρώτη σου λέω ότι, το κάνω ξανά και ξανά. Αλλά είμαι και η πρώτη που με τις πράξεις μου όλη μου τη ζωή, αποδεικνύω ότι δεν πετάω εύκολα. Μερικές φορές, κρατάω κάτι ή κάποιον στη ζωή μου, περισσότερο καιρό από όσο τελικά μου έκανε καλό ή μου πρόσφερε κάτι στις αξίες και στις ποιότητες της ζωής μου. Αλλά αυτό, μπορείς να το πω με σιγουριά μόνο μετά το τέλος. Άλλες τόσες φορές, αυτή η επιμονή μου αποδείχτηκε η καλύτερη επιλογή. Το στοιχείο που άνοιξε το δρόμο για την επιτυχία. Κι αν δεν το ξέρεις εσύ αυτό για μένα, το ξέρω εγώ.
Δεν αποχωρίζομαι εύκολα. Δένομαι. Θυμάμαι. Εκτιμώ. Ευγνωμονώ. Πιστεύω στις ευκαιρίες. Πιστεύω σε εκείνο το ρητό που λέει, ότι όταν δεν ανθίζει το λουλούδι, δε φταίει το λουλούδι, αλλά το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται. Εκείνο συνήθως πρέπει να αλλάξεις. Όχι το λουλούδι. Δεν πετάω εύκολα, είναι μέρος της συνολικής μου φιλοσοφίας και αν θες και του μότο μου. Πάρε το τίποτα και κάν’ το κάτι. Αν έχεις βρει εσύ το λόγο να μπεις σε αυτή τη διαδικασία, ποιος θα σε σταματήσει από το να κάνεις το τίποτα, κάτι που σε κάνει να νιώθεις καλά; Και ποιος είπε ότι αν αυτό το τίποτα γίνει κάτι, το κάτι δεν μπορεί να γίνει ακόμη καλύτερο κάτι; Το κάτι δεν σημαίνει λίγα. Το κάτι πιθανόν να είναι τα πάντα κάποια στιγμή. Και να σου πω ένα μυστικό; Το τίποτα, γίνεται κάτι, επειδή κάτι είδες σε αυτό. Μια ευκαιρία, μια προοπτική. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία, αν δεν την βλέπει κανείς άλλος. Κάποτε, όλα τα ρολά από τα χαρτιά υγείας πήγαιναν στα σκουπίδια. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Εννοείται! Σήμερα, θεωρείται σχεδόν εξωγήινος όποιος δεν έχει επαναχρησιμοποιήσει έστω μια φορά στη ζωή του, ένα τέτοιο ρολό. Εννοείται! Ξανά!!
Πόση αυθάδεια, χιούμορ, χαρά, rock διάθεση, νοσταλγία για το χθες και αγάπη για το σήμερα, πόση τέχνη και ποπ κουλτούρα, πόσο χρώμα, πόσο mix’ n match να χωρέσει μια μόνο φωτογραφία, ενός μόνο κομματιού από ολόκληρο το σαλόνι;
(image via https://www.thegatheredhome.com/rock-roll-glam-gathered-home/)
Θέλει τέχνη, μεράκι, ψυχή να μην πετάς εύκολα, χωρίς να κρατάς τα πάντα. Θέλει κότσια να φτιάξεις αυτό το παζλ στη ζωή σου, χωρίς περισσεύματα και χωρίς να “κλαις” ή να κλαις για τα κομμάτια που άδικα πέταξες. Θέλει μαγκιά, αληθινή μαγκιά, να αφήσεις τα τρωτά σου σημεία να φανούν, να σε δουν να πέφτεις, να μιλήσεις δυνατά για τους δαίμονές σου και μέσα σε αυτό το χάος, να μπορείς να αναγνωρίσεις ποιοι τελικά ήταν αληθινοί μαζί σου και για να τα πάρουμε με τη σειρά, ποιοι ήταν μαζί σου! Θέλει δυνατό, δημιουργικό μυαλό για να ισορροπείς τα ετερόκλητα. Θέλει να είσαι βαθιά ειλικρινής κι αυθεντικός, για να ξέρεις πότε έχεις χάσει τη μπάλα με τρόπο που σε καταστρέφει και καταστρέφεις ή με τρόπο που σε κάνει πιο δημιουργικό, παραγωγικό και σε εξελίσσει. Έστω κι αν αυτό χρειάζεται γαμώτο περισσότερο χρόνο, από όσο θα διευκόλυνε το παρόν σου. Και δεν είναι ότι κάποιος από εκεί πάνω, σου υπόσχεται ότι έχεις χρόνο και θα προλάβεις. Αλλά, ακόμη κι αύριο τελειώνει ο χρόνος σου, αξίζει να τελειώσει όσο προχωράς, έστω μπουσουλάς, όχι όσο καταστρέφεις. Να το συμφωνήσουμε;
Να μην πουλάς και να μην πουλιέσαι, για τα βολικά και τα ασφαλή. Με εισαγωγικά ή χωρίς, όλα τα προηγούμενα.
Δεν είσαι γαμάτος/η όταν με ευκολία ξεγράφεις και περηφανεύεσαι σε σημείο έπαρσης, ότι εσένα δεν στην φέρνει κανείς ή ότι εσύ έχεις κάνει μόνο καλές επιλογές και γι’ αυτό όλα σου πάνε “καλά”. Να ντραπείς και λιγάκι. Για την ασυδοσία σε όσα νομίζεις ότι ξέρεις, ελέγχεις και πράττεις.
Δεν είσαι unstoppable doer επειδή άδειασες τα 2/3 της ντουλάπας σου. Μπορεί να έχεις την πολυτέλεια να αποκτήσεις από την αρχή αυτά τα 2/3, αν αύριο απλά αλλάξεις γνώμη, ενώ ο διπλανός σου να σκέφτεται ότι, δεν θα έχει τα χρήματα να το κάνει, άρα πρέπει να το ζυγίσει πολύ καλά.
Τα μπάνια τα ωραία, τα αλλιώτικα, φιλοξενούν αντικείμενα και στυλ που δεν συναντάς αλλού, σκέφτεσαι ότι ίσως δεν θα τολμούσες να μιμηθείς, αλλά θες, ω, πόσο θες!
(image via https://deco.howtocrafts.online/2853-likes-74-comments.html)
Να παίξεις με το παζλ σου. Υπεύθυνα.
Κι εγώ, αν σου έχω έστω μια φορά “σ’αγαπώ”, θα είμαι σε εκείνη τη γωνία, να σου υπενθυμίζω “είμαι εδώ για σένα ρε, όταν πέφτεις κι όταν σηκώνεσαι”. Εκεί που είμαι καιρό τώρα δηλαδή. Αν δεν το πρόσεξες και δεν το πήρες για σημαντικό, δεν σημαίνει κι ότι έλειπα.
Κράτα. Συσχετίσου. Δοκίμασε. Άσε στην άκρη. Ξαναδοκίμασε. Δώσε ευκαιρία. Δες τι δεν έβλεπες πριν. Τι θες κι ας μην ξέρεις καμιά φορά και το γιατί. Θα μάθεις. Σεβάσου. Συσχετίσου. Περισσότερο από πριν. Επέτρεψε στον εαυτό σου να συνδεθεί και να δεθεί. Μπορεί εκεί να κρύβεται, αυτό που χρειάζεσαι πιο πολύ. Εκεί που νομίζεις ότι θα αποτύχεις. Αυτό (ή αυτός ο άνθρωπος ή αυτή η κατάσταση) που νομίζεις ότι δεν σου κάνει, επειδή δεν είναι αυτό που έψαχνες, μπορεί να είναι ακριβώς αυτό (ή αυτός/η) που σου κάνει. Με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που συνηθίζεται, που επιλέγεις συνήθως και όλοι σου προτείνουν.
Αν θες τη ζωή σου γεμάτη χρώμα, ερεθίσματα, ζωντάνια, ίσως έτσι θα έπρεπε να φτιάξεις και την κουζίνα σου. Εκεί που “μαγειρεύεις” μαζί με τα αλμυρά και τα γλυκά, ιδέες, προγράμματα και αποφάσεις.
(image via https://www.awesomehome.org/home-decorating-ideas-bohemian-bohemian-decorating-is-for-those-who-want-their-homes-full-of-life-culture-and/)
Υποστήριξε τον εαυτό σου, παραπάνω από τη γνώμη των άλλων. Κάν’ το! Στη διακόσμηση του σπιτιού σου, στην ντουλάπα, στην επαγγελματική σου επιλογή, στις φιλίες σου και στην ερωτική σου ζωή. Βάλε μινιμαλισμό και πλουραλισμό, εκεί που σε εκφράζει. Είναι προσωπική σου υπόθεση οι προσωπικές επιλογές σου. Τα αυτονόητα λέμε δηλαδή να διαφυλάξουμε σε 1888 λέξεις…1895 τώρα. 😛
Πέτα, πέτα, πέτα, μέχρι να μην σου μείνει τίποτα! Αυτή είναι η τάση της εποχής, την οποία μοιάζει να έχουμε καταπιεί αμάσητη. Είμαστε σίγουροι ότι αυτό θέλουμε; Να μην μας μείνει τίποτα; Και κανένας; #foodforthought
(image via http://decoryourhomes.com/2019/02/25/45-find-out-who-is-talking-about-dark-eclectic-living-room-and-why-you-should-be-concerned/45-find-out-who-is-talking-about-dark-eclectic-living-room-and-why-you-should-be-concerned_230/#main)
Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic! ♥
