Πριν καμιά βδομάδα, ήμουν στην κουζίνα και δεν θυμάμαι πού περιπλανιόταν το μυαλό μου, αλλά νοστάλγησα την ταινία Eat Pray Love. Ένιωθα την ανάγκη να “ταξιδέψω” μέσα από αυτή και υποσχέθηκα στον εαυτό μου, να τη δω σύντομα. 1-2 μέρες μετά, παρατήρησα ότι υπήρχε και στο Netflix, αλλά και πάλι δεν την είδα τότε. Μέχρι που την πέτυχα στην τηλεόραση και αφού τρίτωσε, έκατσα αναπαυτικά και πήγα μαζί με την Τζούλια Ρόμπερτς στην Ιταλία, στην Ινδία και το Μπαλί. Και αυτό σήμαινε, ότι κάθε ένας από αυτούς τους προορισμούς, μου προσέφερε ένα ταξίδι στις απολαύσεις και την ανεμελιά, στην αξία της προσευχής και στην συγχώρεση, την εσωτερική ισορροπία και την αγάπη.
Δεν θα σχολίαζα, ότι βρέθηκα να κλαίω, για όσα με ταυτίζουν με την ηρωίδα. Αλλά ήταν η πρώτη φορά που βλέποντάς την ξέσπασα, για καταστάσεις και συναισθήματα που κάποιες περιόδους της ζωής μου, τις βίωσα κι εγώ. Κι ας μην έχω πάει στην Ινδία και στο Μπαλί κι ας μην έχω συναντήσει ακόμη τον Χαβιέ Μπαρδέμ. #διπλής
Θα ήθελα να γυρίσω όλο τον κόσμο, είναι μεγάλο όνειρο που απέκτησα την τελευταία δεκαετία της ζωής μου κι ας ταξιδεύω ελάχιστα για οικονομικούς λόγους. Όμως, μέσω ταινιών, virtual tours, φωτογραφιών στο Instagram, με κάθε τρόπο, ικανοποιούμε όλοι μας την ανάγκη του ταξιδιώτη. Σε ένα βαθμό φυσικά. Βλέποντας λοιπόν την ταινία, εκεί, κάτω από το πάπλωμά μου, σκέφτηκα ότι τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι ταινίες που αξιοποιούν όμορφα μέρη του κόσμου, για να μοιραστούν μαζί μας μια ιστορία, είναι βάλσαμο ψυχής.
Αυτή ήταν η αφορμή μου για τη σημερινή blogoανάρτηση. Άρχισα να θυμάμαι αγαπημένες ταινίες με ταξιδιωτική κουλτούρα, αλλά και να ψάχνω για άλλες που δεν έχω δει μέχρι σήμερα.
Χωρίς βαριά σακίδια στην πλάτη και διαβατήρια, μοιράζομαι μαζί σου, κάποιες από αυτές που μου αρέσει να στις προτείνω. Κι όταν με το καλό το #μένουμεσπίτι, γίνει #ταξιδεύουμεελεύθεροι, με χαρά να φορτωθούμε στις πλάτες μας σακίδια και στις τσέπες μας διαβατήρια! 😉
Μεσάνυχτα Στο Παρίσι (Midnight In Paris)
Όποιος αγαπά Γούντυ Άλεν ή/και το Παρίσι, αγαπά και αυτή την ταινία. Λάθος. Ακόμη και αν δεν αγαπά τον Γούντυ Άλεν. Αρκεί να σου αρέσει να “ταξιδέψεις” λίγο στην Μπελ Επόκ μέσα από την ιστορία του ήρωα που ενσαρκώνει ο Όουεν Ουίλσον, η οποία μου θυμίζει κάτι από Σταχτοπούτα με έναν τρόπο. Χμ… 🙂 Ο ήρωας κάθε βράδυ, μόλις το ρολόι δείξει μεσάνυχτα, μεταφέρεται μαγικά στο Παρίσι της δεκαετίας του ’20 και συχνάζει σε μέρη με παρέα προσωπικότητες και θρύλους όπως τους Πάμπλο Πικάσο, Ερνεστ Χέμινγουεϊ, Σκοτ Φιτζέραλντ, και ακόμη περισσότερους.
Ετοιμάσου να βρεθείς μέρα και νύχτα στην Μονμάρτη και τον Σηκουάνα, τον Πύργο του Άιφελ και τα Ηλυσία Πεδία, σε γραφικά παριζιάνικα σοκάκια χωρίς να αισθανθείς ότι σου πάσαρε κάποιος μια σειρά από καρτ ποστάλ. 😉
Δυο Για Το Δρόμο (Two For The Road)
Θέλεις μια κλασική ταινία της δεκαετίας του ’60; Η αξεπέραστη Όντρεϊ Χέπμπορν είναι από μόνη της λόγος για να το κάνεις, αλλά δεν είναι ο μοναδικός.
Η σαγήνη της Νότιας Γαλλίας είναι δεδομένη μέσα από ένα road trip που παραλληλίζεται με τον πολλών χρόνων γάμο της Χέπμπορν και του Άλμπερτ Φίνεϊ και κάθε δυσκολία, ανατροπή, εμπόδιο, γέλιο, ερωτική στιγμή, θυμίζουν το ταξίδι της κοινής ζωής των ζευγαριών. Τα road trips, μεταφορικά και κυριολεκτικά, είναι κουραστικά, αλλά μπορεί να είναι και συναρπαστικά.
Άγρια (Wild)
Η αληθινή ιστορία της Σέριλ Στρέιντ απέσπασε διθυραμβικές κριτικές όταν κυκλοφόρησε σε βιβλίο και όταν έγινε και ταινία, άλλαξε η εικόνα που είχε όλος ο κόσμος για την Ρις Γουίδερσπουν. Άσε που την “οδήγησε” στις υποψηφιότητες των Όσκαρ!
Έχει θυμό, έχει εξιλέωση, γενναιότητα, περιπέτεια, έντονη σεξουαλικότητα, για πολλούς είναι ωμό. Μια καθηλωτική, ακαταμάχητη ιστορία μιας γυναίκας που χάνει τη μητέρα της, καταστρέφεται ο γάμος της, μπλέκει σε περιπέτειες και νιώθει ότι είναι στο “τίποτα”. Στο μηδέν. Και ξέρεις τι κάνει; Παίρνει αυτό το τίποτα και το κάνει απόφαση. Να τα παρατήσει όλα και να πεζοπορήσει μόνη 1.800 χιλιόμετρα . Ένα ταξίδι στις κορυφές των βουνών, κατά μήκος του Ειρηνικού Ωκεανού. Αλλά κυρίως ένα ταξίδι αυτογνωσίας, που παραδίδει μαθήματα κατάρρευσης με τόσο θαρραλέο τρόπο, για να “ξαναγεννηθεί” τελικά και να θεραπευτεί από ό,τι βασάνιζε την ψυχή της πριν από αυτό.
Copenhagen
Αυτή είναι μια από τις ταινίες της λίστας που δεν έχω δει και ομολογώ ότι την ανακάλυψα πριν 1-2 μέρες. Η Κοπεγχάγη ανήκει στα ταξίδια που ήθελα- και θέλω δηλαδή- να κάνω εδώ και πολλά χρόνια, πριν γίνει trend η Σκανδιναβία. Πολλές φορές όταν έλεγα σε παρέες ότι είναι από τους προορισμούς που ονειρεύομαι, η αντίδραση ήταν απορίας και έκπληξης.
Οπότε, με τράβηξε ο τίτλος, αλλά ανακάλυψα ότι δεν υπάρχει κακός λόγος και κακή κριτική για αυτή την ταινία. Αντιθέτως, είναι βραβευμένη, λέγεται ότι ως θεατής όχι μόνο, δεν θες να τελειώσει, αλλά ότι σε εμπνέει να αλλάξεις ζωής. Ενώ εξελίσσεται απλά και σχεδόν αργά, όχι μόνο δεν κουράζει, αλλά σε γεμίζει συναισθήματα, όμορφες εικόνες και δείχνει το δρόμο προς την ωριμότητα, την σύνδεση με τον Άλλο, την επιστροφή στις ρίζες μας…θέλω να το δω!
Ταξίδι Στην Άγρια Φύση (Into The Wild)
Τις λατρεύω τις αληθινές ιστορίες, αυτές που λειτουργούν μεταμορφωτικά πάνω στις ψυχές μας. Όπως και η “Άγρια”, έτσι κι εδώ, δείχνει έναν άνθρωπο που παράτησε τη ζωή που ήξερε και ξεκίνησε μόνος ένα παράτολμο ταξίδι. Αυτή τη φορά όμως, πρόκειται για έναν νεαρό άντρα, εξασφαλισμένο οικονομικά από την οικογένειά του, που νιώθει όμως ότι αυτή δεν είναι η ζωή που του ταιριάζει. Απαρνιέται όσα τον βολεύουν και φεύγει για Αλάσκα.
Πολυεπίπεδη στα μηνύματά της, με πανέμορφη φωτογραφία και υπέροχη μουσική, συναρπαστική, συγκινητική, θυμίζει αυτό που όλοι ξέρουμε, ακόμη κι αν δεν το έχουν όλοι αφομοιώσει. «Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να’ ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.[..]Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι. Χωρίς αυτήν δεν θα’ βγαινες στον δρόμο.»
Διασχίζοντας Την Έρημο (Tracks)
Δεν θα αντισταθώ σε τρίτη πρόταση αντίστοιχης λογικής. Αληθινή, συναρπαστική ιστορία, γίνεται πρώτα best seller βιβλίο και μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη. Δεν είναι δοκιμασμένη συνταγή, αν με ρωτάς, είναι έμπνευση. Φανταστική φωτογραφία, νιώθεις την ατμόσφαιρα της ερήμου της Αυστραλίας πάνω σου.
Η Ρόμπιν Ντέιβιντσον διέσχισε 1700 μίλια, με την συντροφιά του πιστού σκύλου της και τρεις καμήλες. Περιπετειώδες φιλμ, δείχνει μια γυναίκα που μάλλον κανείς δεν καταλαβαίνει την επιλογή της, αλλά εκείνη βρίσκει το δρόμο της, το θάρρος να αντιμετωπίσει ό,τι την τρομάζει, ακόμη και τον έρωτα. Με αρκετές υποψηφιότητες βραβείων και αυτή.
Mamma Mia!
Ε, τι την Ελλαδίτσα μας, θα την εξαιρούσα; Με τίποτα! Είπα να σου θυμίσω το Mamma Mia, για να ανέβει η διάθεση, να αισθανθείς καλοκαιράκι, ανεμελιά, να γεμίσουν με χρώμα οι κόρες των ματιών σου! Και να χορέψεις φυσικά!
Προτείνεται η παρακολούθηση του μιούζικαλ με μαγιό, σαγονάρα και ψάθινο καπέλο. Το dress code της Σκιάθου, της Σκοπέλου, του Πηλίου! Στον καναπέ, ναι, γιατί όχι; 😛
Επιθυμίες στο… Παρά Πέντε (The Bucket List)
Μια κωμωδία για το τέλος! Με Yolo διάθεση, με “άδραξε τη μέρα” απόφαση, με μια υπενθύμιση ότι δεν ζούμε για πάντα.
Οι λατρεμένοι μου Τζακ Νίκολσον και Μόργκαν Φρίμαν είναι οι δυο ήρωες που βρίσκονται τυχαία στον ίδιο θάλαμο ενός νοσοκομείου. Μαθαίνουν και οι δύο ότι έχουν 6 μήνες ζωής μπροστά τους. Και αποφασίζουν να πραγματοποιήσουν μαζί τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες τους, γυρνώντας τον κόσμο, πέφτοντας από αεροπλάνο με αλεξίπτωτο και ένα σωρό άλλες ξεχωριστές για αυτούς στιγμές. Σιγά μην συναντήθηκαν “τυχαία”… 🙂
Οοοοοοκ! Σταματάω για σήμερα! Κουράστηκα στην καρέκλα. 😀 Έχω άλλες τόσες ταξιδιωτικές ταινίες να σου προτείνω, αλλά θα τις μοιραστώ στο δεύτερο μέρος, τις επόμενες μέρες. Σημείωσε, ότι δεν έχω ξεχάσει τα παιδάκια μας. 😉
Αν τα καταφέρω σήμερα, θα δω κι εγώ μία από αυτές. Εσύ με ποια θα ξεκινούσες;
Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic! ♥
