Πες μου, γίνεται να βρίσκεσαι σε αυτό το τοπίο και να μην έρχονται τα “μέσα” σου στη θέση τους;
Ένα χωριό πολύ κοντά στο Ναύπλιο είναι το δεύτερο σπίτι μας και πάντα, μα πάντα μας ηρεμεί και μας γεμίζει χαρά.
Αυτή είναι η θέα από την αυλή. Βλέπει Παλαμήδι και Μπούρτζι και το βράδυ είναι υπέροχα όταν φαίνονται τα φώτα από το κάστρο
Φτάσαμε Μ.Πέμπτη και φύγαμε το απόγευμα της Δευτέρας του Πάσχα, αλλά και πάλι λίγο μου φάνηκε.
Περάσαμε πολύ όμορφα και τις στιγμές που είμασταν η οικογενειακή τριάδα και τις στιγμές που μοιραστήκαμε με αγαπημένη όμορφη παρέα!
Ποτίζαμε, διόρθωση, ο Στέφανος πότιζε, πού και πού άφηνε και εμάς. Πόσο αγχολυτικό είναι να απολαμβάνεις όλα αυτά τα λουλούδια και να τα “ταίζεις” νερό; Με γεμίζει ελπίδα αυτή η διαδικασία. Ακούγεται υπερβολικό;
Σε αυτό τον κήπο (που έχει και πίσω πλευρά), θα βρεις από τριαντάφυλλα και γεράνια, μέχρι δυόσμο, φρέσκα κρεμμυδάκια και κουκιά. Από λεμονιά, μέχρι βερυκοκιά και μανταρινιά και πολλά πολλά άλλα!
Εκεί φάγαμε όλοι παρέα την Κυριακή του Πάσχα παϊδάκια που έψησε ο καλύτερος ψήστης, ο αντρούλης μου στο μπάρμπεκιου.
Στολίσαμε το τραπέζι…
Με μια κανάτα που κάναμε μυρωδάτο -από τις φέτες λεμονιού- ανθοδοχείο
Με μια αυγοθήκη στολισμένη με λουλουδάκια από τον κήπο. Ιδέα που είχαμε δει εδώ
Με άλλη μια αυγοθήκη που φιλοξένησε τα βαμένα κόκκινα αυγά μας στολισμένα με φούξια άνθη. Από την αυλή και αυτά
Κόλπο που έμαθα φέτος και εφάρμοσα όταν έβραζα τα αυγά. Έτσι γλίτωσα το σπάσιμο για πρώτη φορά στα χρονικά! Τύλιξε κάθε αυγό με αλουμινόχαρτο στο οποίο έχεις πρώτα κάνει λίγες τρύπες με πηρούνι. Εγγύηση σου λέω!
Φυσικά, φτιάξαμε το κουνέλι από ψωμί που είχαμε δει εδώ
Ο Στέφανος έλαμπε από χαρά όσο το φτιάχναμε!!!
Φυσικά, κάναμε και πολλές βόλτες μέσα στο Ναύπλιο
Απολαύσαμε για χιλιοστή φορά τα σοκάκια που δε βαριέσαι ποτέ!
Χαμογελούσαμε κάθε φορά που βλέπαμε αυτά τα ενοικιαζόμενα ποδήλατα που έχουν κατακλύσει την πόλη!
Ήπιαμε τα ροφήματά μας και μερικές μερικές -εγώ δηλαδή!-, ήμουν τόσο τυχερή που μου έδινε το καλαμάκι στα χείλη το καμάρι μου! Ένα δικό μου, ένα δικό του…από τις επαναλαμβανόμενες καλύτερες στιγμές μας!
Αγοράσαμε και φάγαμε με μανία το πιο νόστιμο τσουρέκι που έχεις δοκιμάσει ποτέ στο Γλυκό Πειρασμό, δίπλα από τον Άγιο Γιώργη! Εκτός από την τέλεια γέυση του, έπαθα πλάκα με το ότι δεν ξεραίνεται με τίποτα το τσουρέκι. Άφησα επίτηδες εκτεθειμένη μια κομμένη φέτα για ένα 24ωρο και όταν το έφαγα έμοιαζε φρεσκοκομμένο!
Αυτό το μαγαζί έχει και άλλες νοστιμιές με αγαπημένη μου το κριθαράκι το οποίο αγοράζω πάντα σε αρκετά σακουλάκια…προμήθειες για τη μόνιμη κατοικία! χιχι
Μια και αναφερθήκαμε σε γλυκά, εννοείται ότι πάντα τρως κι ένα γλυκό ταψιού στον ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗ στη Σταϊκοπούλου
Κάποτε πριν γίνω μαμά στην Πλατεία Συντάγματος δε καθόμουν πολύ συχνά για καφέ, λόγω υπερβολικής παιδοβαβούρας και λίγα λέω. Τώρα; Εννοείται ότι ακούω αλλιώς αυτή τη βαβούρα και μια χαρά ξεκουράζομαι κι εκεί. Έχει εκπαιδευτεί το αυτί στο σπίτι βλέπεις! 😀 😀
Η εξέδρα που είχε στηθεί για τη συνάντηση των επιταφίων, όπως πάντα έγινε τόπος παιχνιδιού όλων των μικρών! Ο Στέφανος μόλις πήρε φόρα όπως βλέπεις! 😉
Χαζεύαμε τα όμορφα μαγαζάκια του Ναυπλίου! Ο ναός του χειροποίητου για μένα. Κοσμηματάκια, είδη για το σπίτι, πάντα σε τρώει το χέρι σου να αγοράσεις κάτι πανέμορφο πάλι!
Ο Στέφανος μου ζήτησε σχεδόν τα πάντα από τη βιτρίνα του ΧΕΙΡΟΚΡΑΤΗΜΑ. Έχει γούστο το αγόρι μου 🙂
Τα καλοκαίρια λιώνουμε στην παραλία της Καραθώνας. Τον υπόλοιπο χρόνο την απολαμβάνουμε όποτε ο καιρός το επιτρέπει άδεια, ήσυχη, διαφορετική, αλλά πάλι αγαπημένη!
Εκεί έχουμε κάνει παλιότερα το πικ νικ μας και θυμάμαι κυνηγούσαμε λόγω αέρα τις χαρτοπετσέτες, ενώ τα μαλλιά μου είχαν γίνει κουβάρι. 🙂
Τώρα το αεράκι ήταν ελαφρύ και όχι κρύο και ομολογώ ότι θαύμασα κάτι πιτσιρίκια που έκαναν μπάνιο λίγο πιο πέρα!
Ο Στέφανος μόλις είδε θάλασσα, γυάλισε το μάτι του και γρήγορα έβγαλε παπούτσια για να βρέξει τα ποδαράκια του. Εννοείται ότι ζήλεψα και ακολούθησα!
Τόσο παιχνίδι που κάποια στιγμή του έπεσε το παντελονάκι του, έγινε μούσκεμα, ξεκαρδίστηκε ο μικρός και εγώ τον κυνηγούσα για να του το βγάλω. Το πιστεύεις ότι έτρεχε στο νερό με τα παντελόνια κάτω;;;; 😀 😀 😀
Κι εκεί που είμασταν αγκαλιασμένοι και περιμέναμε να στεγνώσουμε, του είπα “Στεφανάκο μου, ξέρω από τώρα ότι αυτή είναι η καλύτερη στιγμή της ημέρας !” ♥
Φεύγοντας από την παραλία, πετύχαμε στο…φαγητό ένα κοπάδι πρόβατα. Καθόλου ασυνήθιστη εικόνα
Κάπως έτσι κύλησαν οι μέρες και όλα ήταν καταπληκτικά. Έγιναν αυτά που σου έδειξα και ακόμη περισσότερα.
Είχαμε μια περιπέτεια και μετά την Ανάσταση ψάχναμε 00.45 να βρούμε κάπου να φάμε, γιατί ένας “καλός επαγγελματίας” στην ταβέρνα ΤΑ ΦΑΝΑΡΙΑ έδωσε την κράτηση που είχαμε κάνει, αλλού. Χωρίς ούτε μια συγνώμη.
Αλλά να είναι καλά οι άνθρωποι του ΤΟ ΠΟΤΗΡΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ στη Σιδηράς Μεραρχίας 10, που ήταν κάτι παραπάνω από εξυπηρετικοί, με ωραίο σπιτικό φαγητό και περιβάλλον και μόνο 20€ το άτομο με πλήρες Αναστάσιμο μενού! Απλά άψογοι!
Όσο για την Ανάσταση, παρόλο που το Ναύπλιο είναι γεμάτο όμορφες εκκλησίες, αν βρεθείς εκεί και κυρίως βράδυ Ανάστασης να πας οπωσδήποτε στη Γυναικεία Μονή Αγ. Δημητρίου Καρακαλά, λίγα χιλιόμετρα έξω.
Ένα πανέμορφο μοναστήρι, με έναν υπέροχο ναό, με κόσμο που πάει εκεί για να ακούσει το Χριστός Ανέστη έτσι όπως πρέπει. Κατάνυξη!
Δεν έχω όμως φωτογραφία αυτή τη φορά. Θα τη χρωστάω 🙂
Για το κλείσιμο, κράτησα την πιο σπουδαία στιγμή από όλες!
Εκείνη που ξαναείδαμε το δεντράκι μας, το οποίο έχει μεγαλώσει και είναι έτοιμο να ανοίξει τα λευκά ανθάκια του!
Αγάπη μου, εσύ που είσαι εκεί ψηλά αλλά και παντού, τελικά τα καταφέραμε! Βγαίνουν λευκά λουλουδάκια όπως μου είχες ζητήσει!
Χρόνια πολλά σε όλο τον κόσμο! ♥♥
Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic!♥