Ααααχχχχ!!! Δεν το πιστεύω ότι πέρασε κι αυτό!
Δεν το πιστεύω ότι το αγοράκι μου έκλεισε τα 4!!! Πώς μεγάλωσε τόσο γρήγορα!!
Το ξέρω ότι σου τα ξαναείπα, αλλά πραγματικά δυσκολεύομαι να το χωνέψω!
Πρώτα να σας ευχαριστήσω όλους για τις ευχές όπου και όπως αν τις στείλατε!!! Με κάνατε πολύ χαρούμενη και είμαι σίγουρη ότι το 1/10 από αυτές αν πιάσουν, το παιδάκι μου θα ζήσει μια υπέροχη χρονιά 🙂 Εύχομαι και σε σας τα καλυτερότερα από την καρδιά μου!!!
Οι ετοιμασίες πολλές πολλές.
Κάθε χρόνο έτρεχα απίστευτα με τη δουλειά και δε μπορούσα να κάνω το πάρτυ του Στέφανου έτσι όπως εγώ το φανταζόμουν. Δηλαδή εκτός όλων των άλλων με μπόλικη δημιουργικότητα εκ μέρους μου.
Φέτος τα πράγματα ήρθαν αλλιώς και είχα άδεια κάποιες μέρες, οπότε βρήκα την ευκαιρία να ασχοληθώ.
Επίσης, έπρεπε να κάνω cost cutting και κάπως έτσι πήρε σάρκα και οστά το καλύτερο τελικά πάρτυ του Στέφανου.
Πρώτον. Έπρεπε να κάνουμε 2 πάρτυ. Ένα στον παιδικό σταθμό και ένα στο σπίτι.
Γιατί μόνο οι γονείς και τα αδέρφια να μαζευτούμε είμαστε 15 άτομα ζωή να έχουμε! Να μην καλέσω και κάποια ξαδερφάκια και φίλους, έστω τους πιο κοντινούς να το ευχαριστηθεί και ο μικρός; Κάπως έτσι μαζεύτηκε λαός 😀
Άρα, ήθελα 2 τούρτες. Δηλαδή μόνο για αυτές, χρειαζόμουν αρκετά λεφτά. Τότε το αποφάσισα. Θα φτιάξω μόνη μου τις τούρτες. Χαχα δηλαδή! Διότι έχω φτιάξει ελάχιστα γλυκά στη ζωή μου και ποτέ μα ποτέ τούρτα! Μόνο μια φορά στο γυμνάσιο ,είχα φτιάξει στη μαμά μου έκπληξη. Δεν μετράει χαχα
Με έμπνευση την τούρτα στήθηκε το θέμα “Η χαρά του παιδιού είναι χρώμα!”
Ο Στέφανος μου είπε όταν τον ρώτησα πώς πέρασε στο πάρτυ του σχολείου ότι δε μπορούσε να δει την τούρτα γιατί είχαν πάει όλα τα παιδιά πολύ κοντά 😀
Που σημαίνει ότι ο στόχος επετεύχθη! Τα πιτσιρικάκια ενθουσιάστηκαν!
Προφανώς τα…”έτσουξαν” με χυμούς χιχι Στο τσακίρ κέφι, όλοι σήκωσαν τα ποτήρια και ευχήθηκαν!
Το γλέντι είχε απ’ όλα!
Το κέφι άναψε και οι αγκαλιές και τα γέλια μάλλον ακούστηκαν σε όλο το σχολείο! Με αυτή τη φωτογραφία, συγκινούμαι πολύ! ♥
Τα παιχνίδια και οι χοροί δεν είχαν τελειωμό! 🙂
Ώρα για το τραγουδάκι των γενεθλίων!
“Πολλές γυναίκες έχω γύρω μου. Χμ…ας σκάσω ένα χαμόγελο για μια καλή φωτογραφία” 😀
Ώρα για μάσα!
Ο Στέφανος μου είπε ότι η τούρτα άρεσε στα παιδάκια- ελπίζω να ισχύει- και η δασκάλα του λέει έκανε κουνώντας το χέρι “μμμμμμ…!” χαχαχα Ελπίζω να μην είναι φαντασιόπληκτο το παιδί μου! 😀 😀
Επίσης, μου είπε ότι η τούρτα δεν ήταν νόστιμη αλλά νοστιμότατη! Λιώμα η μάναααα!!! χιχι
Φυσικά, υπήρξαν δωράκια για όλα τα παιδιά!
Τα οποία έφτιαξε η μαμά!
Σε διάφανα σακουλάκια υπήρχε μια σφυρίχτρα, ένα μπαλόνι και μια σοκολάτα γάλακτος με ιδιαίτερο και μοναδικό περιτύλιγμα. Είχα ζητήσει μια ζωγραφιά από τον Στέφανο ειδικά για το πάρτυ. Την σκάναρε ο μπαμπάς του στο μέγεθος που χρειαζόταν για να γίνει περιτύλιγμα και με λίγη κόλλα, οι πιο γλυκιές σοκολάτες ήταν γεγονός! 🙂
Mαζί με κάθε σακουλάκι, κάθε παιδάκι έπαιρνε και ένα βαζάκι με σπιτική δαχτυλομπογιά!
Τη συνταγή στην είχα δείξει εδώ. Αγόρασα βαζάκια, τα γέμισα με τις δαχτυλομπογιές, έβαλα ένα καρό υφασματάκι στο καπάκι και το έπιασα με χρωματιστό λαστιχάκι. Κόλλησα και μια χαρούμενη ετικέτα όπου ανέφερε τι είναι το περιεχόμενο και ποια τα υλικά του. Για να ξέρουν οι γονείς τι παραλαμβάνουν 😉
Όσο έφτιαχνα τα δωράκια ο Στεφανάκος γούρλωνε τα μάτια του και μου έλεγε “ωωωωωωω!!!!” “πωπωωωωωω!” “ουάουυυυυ!!!!”
Το γλυκούλι μου το καταχάρηκε!!!!
Τα σχόλια που έλαβα από τη δασκάλα και τη συνοδό στο σχολικό ήταν πολύ θετικά κι εγώ χάρηκα πολύ πολύ που η τούρτα πέτυχε!
Είπαμε όμως ότι είχαμε και δεύτερο πάρτυ μια μέρα μετά! Η αγωνία του Στέφανου μεγάλη και η δική μου μεγαλύτερη να τα προλάβω όλα. Που δεν τα πρόλαβα φυσικά, αλλά δεν έχει καμία σημασία τελικά!
Θυμάσαι που λέγαμε για cost cutting παραπάνω; Δεν ήθελα για τραπεζομάντηλο να αγοράσω αυτά τα κλασικά νάυλον για πάρτυ και φυσικά ήθελα να είναι κάτι όμορφο. Σκέφτηκα να βάλω ένα τυρκουάζ μονόχρωμο αλλά δεν είχα και θα έπρεπε να αγοράσω…ευτυχώς τελικά, έπρεπε να το αποφύγω.
Το λαμπάκι άναψε μόλις είδα το άδειο πορτοφόλι χιχι…Θα το έφτιαχνα εγώ.
Πώς; Από χαρτί! Δηλαδή; Θα αγόραζα ρολό χαρτί από το ΙΚΕΑ (30M=5€) Και; Θα ένωνα λωρίδες χαρτιού σε μέγεθος κανονικού τραπεζομάντηλου!
Και μετά; Μετά ζωγραφική! Πολύ ζωγραφική!
Μου πήρε ώρες ατελείωτες για να το τελειώσω, αλλά βγήκε καταπληκτικό! Πολλοί από τους καλεσμένους δεν κατάλαβαν ούτε ότι ήταν χάρτινο, ούτε ότι δεν ήταν αγοραστό.
Ο Στέφανος ήθελε νερομπογιά, οπότε πήρε το κυπελλάκι με το νερό, το πινέλο του και όπου τον εξέφραζε “πέταγε” την έμπνευση του 😛
Βγήκε πολύ πολύ παιδικό και χαρούμενο, συμφωνείς; 🙂
Τα βαλιτσάκια από το παιδικό δωμάτιο, έγιναν μέρος της διακόσμησης.
Καραμελίτσες για τους λιλιπούτειους γλυκατζούδες στην τσιχλομηχανή και δωράκια ίδια με αυτά που είχαμε ετοιμάσει και στο πρώτο πάρτυ, πήραν τη θέση τους στο τραπέζι πρώτα.
Μερικά διάφανα φλυτζανάκια για espresso, έγιναν και αυτά μέρος του πάρτυ. Έβαλα στα φλυτζάνια smarties, μέσα σε διάφανη μεμβράνη. Αναποδογύρισα το φλυτζανάκι και με σελοτέιπ κόλλησα τα πιατάκια. Τα οποία φιλοξενούσαν σφυρίχτρες και μπαλόνια. Σούπερ! Εμένα μου άρεσε πολύ αυτό 🙂
Oι λιχουδιές πολλές και οι πρώτες άρχισαν να στήνονται δελεαστικές μπροστά στους καλεσμένους.
Πιτσάκια, τυροπιτάκια, πατάτες, ρολό κιμά με πιπεριά σε σφολιάτα, σουφλεδάκια ζυμαρικών σε muffin, σαντουιτσάκια-μπαλόνια, ποπ κορν και άλλα!
Τα στρογγυλά χωνάκια παγωτού που βλέπεις, θύμιζαν cupcakes, αναμενόταν να γεμίσουν με παγωτό, αλλά όλοι έπεσαν έξω. Γέμισαν με πεντανόστιμη φρουτοσαλάτα!
Στο ένα φύλλο της τζαμαρίας κολλήσαμε μπαλόνια για να ομορφύνουμε το background των φωτογραφιών.
Η ώρα πέρασε και το κοινό περιμένει την τούρτα!
Για να μαζευόμαστε!!!
Τα κεράκια τα σβήσαμε η μαμά και ο μπαμπάς τελικά, γιατί ο Στέφανος έκανε ντροπές. Στο σχολείο όμως πονηρούλη μου δεν είχε τέτοια! 😛
Κάποιοι καλεσμένοι δεν κρατήθηκαν! Η κοιλίτσα διαμαρτυρόταν για φαγητό! 😀
Και ως γνωστόν μετά το φαγητό, τρώμε το γλυκό!
Με την τούρτα έγινε χαμός!
Πολύς ντόρος, όλοι μου είπαν ότι ήταν εκπληκτική εμφανισιακά αλλά και πεντανόστιμη, μου έδιναν συγχαρητήρια, πραγματικά δεν το περίμενα αυτό!Τρελάθηκα από χαρά!
Μια καλή μου φίλη, δεν πίστευε με τίποτα όταν το άκουσε, ότι την είχα φτιάξει μόνη μου! Πείστηκε μετά από αρκετή ώρα και μόνο αφού της είπα λεπτομερώς πώς την έφτιαξα και της έφερα κάποια από τα ιδιαίτερα υλικά για να τα δει. Είχε μείνει κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό!
Εννοείται ότι θα σου δώσω τη συνταγή και τα μυστικά της! Στην επόμενη ανάρτηση 😉 (ΕΔΩ)
Παει κι αυτό! Το πάρτυ για τα 4α γενέθλια είναι πλέον ιστορία. Από τις αγαπημένες! 🙂
Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic! ♥
