Προσοχή: Δεν τρώγεται! 😀
Η μανούλα μου πριν λίγο καιρό είχε δει στην τηλεόραση ένα στεφάνι από ποπ κορν και της άρεσε πολύ η ιδέα!
Της υποσχέθηκα να της φτιάξω ένα, αν και εμπλούτισα το χρόνο που αφιέρωσα στην κατασκευή με αρκετό… μασούλημα !
Δεν ήταν μέρος της συμφωνίας 😀
Προμηθεύτηκα έτοιμο ποπ κορν σε κουβά.Ξέρεις, αυτά που πουλάνε στα περίπτερα και καθόλου δε μου αρέσουν για να είμαι ειλικρινής.
Όμως βλέπεις, ήθελα να είμαι σίγουρη ότι θα φτάσει η ποσότητα 😉
Πάνω σε ένα στεφάνι από φελιζόλ, ξεκίνησα να κολλάω ποπ κορν με μπόλικη θερμοκόλλα.
Πρώτα στην εσωτερική πλευρά και σταδιακά προς τα έξω.
Μην κοιτάς που εγώ η αφηρημένη δεν το ξεκίνησα έτσι. Μετά από λίγο κατάλαβα το λάθος μου και επανόρθωσα 😉
Δεν έχει καμία δυσκολία, απλά χρειάζεται πολύ χρόνο αυτή η επαναλαμβανόμενη διαδικασία.
Όπου έβλεπα κενά, έστω και μικρά, έριχνα λίγη κόλλα και αμέσως μετά εκείνα τα μικρούλικα κομματάκια ποπ κορν.
Αφού τελείωσα, πασπάλισα με ασημί γκλίτερ για να δώσω ίσα ίσα μια διακριτική λάμψη.
Εδώ να σου πω, ότι την “πλάτη” του στεφανιού την άφησα κενή. Έτσι, δε θα εμποδίζει ο όγκος το κρέμασμα στην πόρτα ή τον τοίχο.
Είχε έρθει η ώρα του στολίσματος.
Δεν ήθελα έναν αναμενόμενο φιόγκο.
Ήθελα μια τσαχπινιά, με όμορφο χρώμα που θα έκανε το στεφάνι μου κατάλληλο για διακόσμηση όλο το χρόνο!
Ξεχώρισα ένα κομμάτι από τσουβάλι που είχα από τα παλιά (το είχα χρησιμοποιήσει και εδώ) και το έβαλα στο πάνω κεντρικό μέρος του στεφανιού. Το έπιασα με συρραπτικό και δε φαινόταν καθόλου. Θα μπορούσα να το είχα ράψει, αν ήθελα να προσθέσω μια μικρή λεπτομέρεια.
Έκοψα κομμάτια από 3 κορδέλες με το ίδιο σχέδιο σε διαφορετικά χρώματα. Κόκκινο, ροζ, κίτρινο.
Τις έδεσα μεταξύ τους με ένα παλιό, ξεχασμένο γουράκι. Με χαντρούλες, ματάκι κια μια πεταλουδίτσα σε ασημί χρώμα. Τη θηλιά του δηλαδή έφερα στροφή κάποιες φορές και έδεσε τις κορδέλες.
Με ένα κομματάκι από το ίδιο το τσουβάλι, σαν σπάγγο πρόσθεσα τις χάντρες-δάκρυα σε πράσινο, μωβ και κόκκινο χρώμα που βλέπεις.
Πέρασα τη μια άκρη του σε μια από τις τρυπούλες που έχει η πλέξη του τσουβαλιού και έδεσα σφιχτά.
Έλειπε κάτι ακόμη για να είμαι ευχαριστημένη.
Πήρα ένα ζυμαρικό φιογκάκι, το πέρασα με ένα πινελάκι με κόλλα ατλακόλ και έριξα πάνω του άφθονο γκλίτερ σε ένα έντονο, υπέροχο βιολετί χρώμα.
Το κόλλησα εκεί που έδεναν οι κορδέλες και… ησύχασα! Μου άρεσε πολύ και ανυπομονούσα να πάει πλέον “σπίτι του” να στολιστεί! ♥
Πώς σου φαίνεται παρεάκι;
Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic! ♥