Μια μορφή ελευθερίας που κατακτιέται μες στο χρόνο,
είναι τα βήματα καινοτομίας και αυθεντικότητας που κάνει κανείς μέρα με τη μέρα.
Εσύ περπατάς έτσι; ;)
Η προσέγγιση της τελειότητας, έρχεται μόνο μέσα από τα λάθη
που αναγνωρίζεις, αποδέχεσαι και τελικά διορθώνεις.
Μέσα από την αποδοχή του εαυτού σου με τα ψεγάδια του,
για τα οποία δεν καμαρώνεις, αλλά χαίρεσαι που ήταν κομμάτι σου και τώρα πια δεν υπάρχουν.
Χαίρεσαι και για εκείνα που βρίσκονται στο είναι σου και σε προκαλούν να τα πετάξεις.
Όσο η…γόμα σβήνει και το μολύβι ξαναγράφει,
η προσήλωσή στην αλήθεια σου, γεννά αυθεντικότητα.
Οι Σειρήνες και οι “ταμπέλες” αν υπάρχουν στο δικό σου ταξίδι, μόνο για να διηγείσαι κάποια μέρα τι συνάντησες,
θα κοιμηθούν ηττημένες εκεί που τις άφησες.
Κοίτα! Γεννάς αυθεντικότητα
Γεννιέσαι με… εργοστασιακές* ρυθμίσεις ενός άριστου μοντέλου,
με άπειρες δυνατότητες, χωρίς ταβάνι, στεγανά και όρια.
Η ομορφιά σου γεννιέται από την αξιοποίηση αυτού του μοντέλου.
Της ψυχής και της δημιουργικότητάς σου
και όχι από το όμορφο δέρμα σου και την υπέροχη μύτη.
Βλέπεις πόσο αυθεντικός είσαι;
Κράτησε μια σκέψη στο μυαλό, φύλακα οδηγό σου
και κάθε που ξεχνιέσαι, στρίψε λίγο το “τιμόνι”.
“Γεννήθηκες ένα πρωτότυπο, μην πεθάνεις ένα αντίγραφο” 😉
Πάτα πάνω στα δικά σου βήματα και όχι σε εκείνα αυτών που θαυμάζεις. Είναι εκτός της δικής σου πορείας.
Πάνω σε εκείνους, κράτα το βλέμμα σου!
Τι απάντηση λες να δώσεις , αν επαναλάβεις την ερώτηση;
Εσύ περπατάς έτσι; 😉
Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic! ♥
*Η φράση “εργοστασιακό”, προήλθε για μένα από τον Μάνο Αντωνάρο και ένα κείμενό του στο eimaimama.gr όπου αναφέρει κάπου “Ο Θεός, η Φύση, η Ζωή, πείτε το όπως θέλετε, μας δίνει ένα ανθρωπάκι. Το μωράκι. Μόλις έχει βγει από το εργοστάσιο. Τέλειο. Του κουτιού.” Τα credits λοιπόν σε εκείνον.