Οι διακοπές είχαν ήδη ξεκινήσει και μάλιστα σε γνώριμα Πελοποννησιακά εδάφη…οπότε η λύση στην επανάληψη, είναι η απόδραση σε γύρω μέρη.
Μαγιό, πετσέτες, κουβαδάκια για τον πιτσιρικά, φωτογραφική μηχανή καιιιι…έτοιμοι να κολυμπήσουμε όπου μας κάνει κλικ. Ξεκινώντας από Ναύπλιο, βάλαμε στόχο τις παραλίες κοντά στο Λεωνίδιο.
Στο ταξίδι μας, οι Σειρήνες πολλές, διότι υπάρχουν αμέτρητες παραλίες που καθώς τις κοιτάς, θες να γνωρίσεις τα νερά τους. Μικρές και μεγαλύτερες, εύκολα προσβάσιμες ή μόνο με σκάφος για τους πολύ τυχερούς, κάθε Αργολικό και Αρκαδικό κυματάκι σου “κλέβει” την καρδιά.
Ξεκινώ από το Ξηροπήγαδο Κυνουρίας, ήσυχο γραφικό ψαροχώρι,παραλίες με άμμο αλλά και με βότσαλα, με γραφικό λιμανάκι… κάνε μια βουτιά.
Βρίσκεται λίγο πριν το Άστρος, το ιδιαίτερα τουριστικό και αγαπητό, προσωπικά το λατρεύω περισσότερο τη νύχτα…γι’αυτό και μια στάση εδώ την κάναμε στην επιστροφή, θυμήσου το.
Η διαδρομή που ακολουθεί με στροφές συνέχεια μεν, βραχώδης κυρίως δε, σε αποζημιώνει με τις υπέροχες θάλασσες, τα όμορφα σπίτια και την φανταστική θέα (εμένα μου αρέσει και το Αρκαδικό χωριό, πρόσεξέ το) και σου επιφυλάσσει μια έκπληξη, την περιοχή του Τυρού με πρώτη παραλία που θυμάμαι, το Κρυονέρι. Ακολουθούν και άλλες ενδιαφέρουσες επιλογές με αγαπημένη μου όμως με διαφορά το Τηγάνι. Μην τη χάσεις και σςςςςςς….μην το πεις σε πολλούς!:-)
via panoramio.com
Το κέντρο του Τυρού, ξεχωρίζει αφού θα δεις περισσότερη κίνηση και ζωή με μαγαζάκια παραλιακά, ό,τι πρέπει για χαλαρές διακοπές με παιδιά ή χωρίς. Κάνε μια στάση σε Λιβάδι, Κίσσακα, Λυγεριά (για υποβρύχια κατάσταση ό,τι πρέπει), Σαμπατική…
και φτάσαμε στις παραλιακές περιοχές, έξω από το Λεωνίδιο. Μη σε ξεγελάσουν αισθητικά και σε απογοητεύσουν, όταν πλησιάσεις, τα άπειρα θερμοκήπια…ο τόπος βλέπεις είναι εύφορος και top στη μελιτζάνα.
Εδώ ξεχωρίζει η Πλάκα και η ατελείωτη, υπέροχη θάλασσά της. Με βότσαλο, με ωραία καθαρά νερά. Σε προσκαλεί να την επισκεφθείς αν θες σε οργανωμένο περιβάλλον ή και σε πιο μοναχικό mood…χώρος υπάρχει! Αυτό που μου άρεσε εκτός από τα ίδια τα νερά της, ήταν ότι ενώ καθόμουν σε beach bar κ με full από κόσμο ξαπλώστρες, είχε ησυχία…δεν έπαιζε κανείς ρακέτες, δεν ένιωθα ότι βρίσκομαι στη Βούλα Αττικής αν με καταλαβαίνεις.
και Φεύγοντας, πήγαμε λίγο παρακάτω
via inacradia.gr
παραλιακά και ανακαλύψαμε τα Πούλιθρα. Πολύ μικρό το μέρος, αλλά το λάτρεψα αμέσως…ένιωσα αμέσως ότι εκεί ναι, μπορώ να χαλαρώσω, να ξεκουραστώ, να ευχαριστηθώ τη θάλασσα και το φαγητό, ειδικά στο μεζεδοπωλείο Μυρτώον!
Το οποίο είναι κουκλάκι, δίπλα στη θάλασσα, με τα δέντρα του, την υπέροχη κουζίνα του, την καλή εξυπηρέτηση και τη φροντίδα του χώρου, ώστε να είναι προσβάσιμη και φιλική σε ΑΜΕΑ. Μεταξύ άλλων, έφαγα το καλύτερο χταπόδι κρασάτο που έχω δοκιμάσει ποτέ μου -χωρίς υπερβολή- και μοσχομύρισε ο τόπος από τα κεφτεδάκια του γιου μου.
Επόμενη στάση το πασίγνωστο Λεωνίδιο…πολύ χρόνο δεν είχαμε για να το εξερευνήσω, όμως πρόλαβα να καταλάβω ότι επιβάλλεται να επισκεφθώ τον τόπο αυτό κάποια άλλη εποχή του χρόνου για να τον απολαύσω όπως του αξίζει. Γραφικότατο, το λάτρεψα και πρόλαβα να ανακαλύψω ένα παραδεισένιο μαγαζάκι με παραδοσιακά προϊόντα…ό,τι μπορείς να φανταστείς. Αγόρασα υπέροχο μέλι, από την εξυπηρετικότατη και πολύ φιλική κα Αργυρούλα. Το μαγαζί λέγεται Ροδόμελο και μου τράβηξε την προσοχή όταν περνούσα απ’ έξω. Ζεστό, παραδοσιακό, ξεχώρισα από μακριά ρίγανη, βαζάκια, γλυκά…
Ώρα για επιστροφή και στάση που λέγαμε παραπάνω στο Παράλιο Άστρος. Έχει πλέον νυχτώσει και έχουμε πέσει πάνω σε γιορτή με παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια, με τις σχετικές φορεσιές (απορώ, δεν έσκασαν καλοκαιριάτικα!). Οι χορευτές περνούν μέσα από τους επισκέπτες για να καταλήξουν στο ανοιχτό θεατράκι και σου έχω φωτογραφία.
Τελικός προορισμός, Ναύπλιο…σκέφτομαι “home, sweet home, ήταν μια υπέροχη μέρα αλλά μ’αρέσει που γύρισα πάλι κοντά σου” 🙂
